صدف امامی خواه - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز، شیراز، ایران
مسعود محمدی - استادیار روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز، شیراز، ایران

هدف از پژوهش حاضر مقایسه مکانیزم های دفاعی در والدین کودکان عقب مانده ذهندی و والدین کودکان عادی بود. روش پژوهشتوصیفی از نوع علی- مقایسه ای و جامعه آماری شامل کلیه والدین دارای فرزند معلول و عقب مانده ذهنی و والدین دارای فرزند عادیشهر شیراز بودند. نمونه آماری شامل 60 نفراز والدین دارای فرزند معلول و کم توان ذهنی و 60 نفر از والدین دارای فرزند عادی بودندکهبصورت نمونه گیری در دسترس و هدفمند انتخاب شدند و به پرسشنامه سبک های دفاعی پاسخ دادند اطلاعات به دست آمده با استفادهاز آزمون تحلیل واریانس چند متغیره مورد تحلیل قرار گرفت نتایج نشان داد که میانگین نمرات مکانیزم های دفاعی رشد نایافته دروالدین کودکان عقب مانده از میانگین نمرات والدین کودکان عادی، به طور معناداری بیشتر است میانگین نمرات مکانیزم های دفاعیرشد یافته در والدین کودکان عقب مانده از میانگین نمرات والدین کودکان عادی، به طور معناداری کمتر است همچنین میانگین نمراتمکانیزم های دفاعی روان رنجور در والدین کودکان عقب مانده از میانگین نمرات والدین کودکان عادی، به طور معناداری بیشتر است.

مکانیزم های، دفاعی، کودکان عقب مانده ذهنی، والدین