الگوی پیش بینی بازگشت پذیری به سوء مصرف مواد محرک و کند کننده بر اساس طرحواره های ناکارآمد در زنان سوء مصرف کننده شهر اصفهان

هدف از این مطالعه ارایه الگوی پیشبینی بازگشت پذیری به سوء مصرف مواد محرک و کند کننده بر اساس طرحواره های ناکار آمد درزنان سوء مصرف کننده شهر اصفهان می باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه زنان سوء مصرف کننده مواد محرک و کند کنندهایمی باشد که به مراکز ترک اعتیاد تحت پوشش بهزیستی مراجعه کرده اند. بدین منظور 200 نفر زنان سوء مصرف کننده مواد که بیش ازیک بار برای ترک به مراکز مراجعه کرده اند و 53 زن که طی سال 1394 هیچ گونه بازگشتی به سوء مصرف نداشته اند به صورتنمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شده اند. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل پرسشنامه طرحواره های ناکارآمد (یانگ، 1994)می باشد. داده ها از روش آمار رگرسیون لجستیگ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند از بررسی نتایج حاصل از پژوهش می توان بیان نمود، از متغیر طرح واره های ناکارآمد زیر مقیاس بریدگی و طرد و محدودیت های مختل بیشترین قدرت توضیح دهندگی را برای بازگشتپذیری به سوء مصرف مواد محرک و کند کننده دارا می باشند.

Keywords:

سوء مصرف , مواد محرک و کند کننده , طرحواره های ناکارآمد