بررسی میزان آگاهی معلمان دوره ی ابتدایی از اصول تعلیم و تربیت به منظور ارایه الگوی مطلوب جهت ارتقای سطح آگاهی آنها از اصول تعلیم وتربیت

با توجه به این که یکی از معضلات و بحران های دوران ما فقدان هویت اجتماعی بوده، امروزه تربیت اجتماعی به عنوان یکی از ساحت های تعلیم و تربیت در سند تحول بنیادین مورد توجه متفکران و ندیشمندان علوم تربیتی واقع شده است. همان طور که می دانیم انسان موجودی اجتماعی است که در آن رشد و ارتقا می یابد و تربیت یافتگی اجتماعی وی سبب می شود که او از فعالیت های فردی به سوی جمعی سوق پیدا کند. به طوری که فرد تنها طرفدار ارزش هایی باشد که مورد توافق جامعه است و به جامعه معینی تعلق ندارد. رویکرد اجتماعی به عنوان مبنای هدف گذاری در این زمینه باید مورد تحلیل واقع شود و روشهای تربیت اجتماعی در مدارس بخصوص دوره ابتدایی به صورت فعالانه معرفی شود. بنابراین مباحث تربیت برای کسب شایستگی هایی است که مربیان را قادر می سازدبه عنوان شهروند فعال و آگاه در جامعه مشارکت کنند. روش پژوهش و ابزار، توصیفی از نوع مروری است که به شیوه ی کتابخانه ای و با استفاده از منابع پیشین و با ابزار فیش برداری انجام شده است. نتایج حاصل از ادبیات و تجقیقات انجام شده نشان داد میزان آگاهی معلمان دوره ی ابتدایی از اصول تعلیم و تربیت به ارایه الگویی مطلوب جهت ارتقای سطح آگاهی آنها از اصول تعلیم وتربیت کمک شایانی می کند.

Keywords:

تربیت اجتماعی , اصول تعلیم و تربیت , معلمان دوره ابتدایی , سطح آگاهی معلمان