رابطه متغیرهای سبک زندگی و الگوهای تغذیه ای با عزت نفس و شلامت روان در دانش آموزان دختر دوره دوم متوشطه شهر تهران 1396

زمینه و هدف: سلامت روانی و عزت نفس پدیده های روان شناختی هستند که از دیرباز مورد توجه روان شناسان و پزشکان و عالمان دینی بوده و متاثر از مجموعه ای از عوامل اجتماعی و شناختی است. هدف کلی این پژوهش تعیین رابطه بین متغیرهای سبک زندگی و الگوهای تغذیه ای با عزت نفس و سلامت روان در دانش آموزان دختر دوره متوسطه شهر تهران در سال 1396 بود. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی - تحلیلی که با روش نمونه گیری چند مرحله ای، با همکاری 140 دانش آموز دختر مقطع دبیرستان شهر تهران که در سال تحصیلی 96 - 95 شاغل به تحصیل بودند انجام شد از پرسش نامه ها یک سبک زندگی میلر و اسمیت ، مقیاس عزت نفس روزنبرگ، پرسش نامه بسامد خوراک و مقیاس سلامت عمومی گلدنبرگ (GHQ) استفاده شد پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی است که با روش های آمار تحلیلی همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه و ازمون z فیشر تحلیل داده ها انجام شده است. یافته ها: بین متغیرهای عزت نفس و الگوی تغذیه ای در سطح 0/05 به لحاظ آماری رابطه معنی داری وجود دارد. همچنین بین عزت نفس و سبک زندگی و سلامت روان در سطح 0/01 به لحاظ آماری رابطه معنی داری وجود دارد. بین سبک زندگی و سلامت روان به لحاظ آماری رابطه معنی داری وجود دارد متغیرهای سبک زندگی و الگوهای تغذیه ای به لحاظ آماری می توانند متغیر عزت نفس را پیش بینی کنند. با توجه به اینکه ضریببتای سبک زندگی (0/506-) بیشتر است بنابراین سبک زندگی بیشتر از الگوهای تغذیه ای، عزت نفس را پیش بینی می کند.

Keywords:

سبک زندگی , الگوهای تغذیه , عزت نفس , سلامت روان