سولماز مظفری - مدرس زبان و ادبیات فارسی دانشگاه فرهنگیان، شیراز، ایران
سحر خادمی - دانشجوی علوم تربیتی، گرایش آموزش ابتدایی دانشگاه فرهنگیان، شیراز، ایران

آنچه در یک جامعه می تواند به تمامی زوایا و ابعاد دیگر تاثیر مثبت یا منفی خود را برجا بگذارد، اخلاق و تربیت حاکم بر آن است. دریافت مولفه های تربیتی یک جامعه، چه از بعد جمعی و چه بعد فردی، آگاه ی فرد را نسبت به جامعه می رساند. یکی از این افراد که نسبت به جامعه پیرامون خود و بشر حاضر در آن بی اعتنا نبوده است، فریدون مشیری، شاعر معاصر، است که در آثار خود بالاخص در دو اثر خود از دیار آشتی و پرواز با خورشید به رگه های اخلاقی و تربیتی توجه نشان داده است.این پژوهش با تلفیق آموزه های تربیتی موجود در روانشناسی تربیتی و اشعار فریدون مشیری سعی دارد به معرفی ویژگی های مطلوب که ادبیات ما سعی داشته است مردم را به سمت آن رهنمون سازد بپردازد.فریدون.مشیری در آثار خود به صورت مستقیم و غیر مستقیم وگاه با سیر صعودی و نزولی به نکات تربیتی اشاره کرده است. در این مقاله توصیفی – تحلیلی که مبتنی بر روش کتابخانه ای است، تلاش شده است که به شماری از مهم ترین آموزه های اخلاقی موجود در اثر از دیار آشتی و پرواز با خورشید فریدون مشیری بپردازیم .به نظر می رسد فریدون مشیری در این کتاب تاکید فراوانی بر آموزه های تربیتی: امید، عشق، مهرورزی، آزادگی، یاد مرگ، صلح و دوری از جنگ وشادی داشته است.

روان شناسی تربیتی، آموزه های اخلاقی، جامعه گرایی، شعر، فریدون مشیری