بررسی رگه های اخلاقی و نمادگرایی در سروده های مصطفی رحماندوست با تکیه بر مدیریت آموزشی

آنچه در یک جامعه می تواند به تمامی زوایا و ابعاد دیگر تاثیر مثبت یا منفی خود را برجا بگذارد، اخلاق و تربیت حاکم بر آن است. دریافت مولفه های تربیتی یک جامعه، چه از بعد جمعی و چه بعد فردی، آگاه ی فرد را نسبت به جامعه می رساند. یکی از این افراد که نسبت به جامعه پیرامون خود و بشر حاضر در آن بی اعتنا نبوده است، مصطفی رحمان دوست، شاعر ادبیات کودک و نوجوان، است. وی سعی بر این دارد برای آموزه های اجتماعی و اخلاقی که در جامعه پیرامونش مشاهده می گردد، شواهد و مصادیق شعرگونه بیاورد. وی با تکیه بر امر روان شناسی و نمادگرایی مولفه های اجتماعی و اخلاقی و تربیتی را در سروده های خود گنجانده است. وی در کتاب ترانه های نیایش 4 و 5 در لابه لای شعرهای خود مخاطب را به اخلاق خوب و نیکو دعوت نموده است. نماد پردازی، هنر بیان افکار وعواطف به صورت غیرمستقیم است؛ در واقع ابزاری است که برخی از پدیدآورندگان آثار برای عمق بخشیدن به اثر خود و انعکاس امور درونی، ذهنی و حالات عاطفی خود به کار می گیرند. شاعر در مجموعه شعری خود از نماد و نمادپردازی بارها و بارها بهره می برد.در این مقاله تحلیلی-توصیفی سعی بر آن شده است که با استفاده از روش کتابخانه ای و اسنادی، مولفه های تربیتی و نماد های غالب را در مجموعه اشعار ترانه های نیایش 4 و 5 مصطفی رحماندوست یافت شود. نتایج این مقاله نشان می دهد می توان مولفه های: توجه به پروردگار و خالق هستی بخش، شادی و شادسازی، یاری رساندن به دیگران، دوست داشتن و مهرورزی، توجه به طبیعت و نعمت های پروردگار، دعوت به معاشرت با دیگران و همدلی با دیگران را می توان در این مجموعه شعری دید. می توان توجه به پروردگار، شادی و شادسازی، یاری رساندن و... را جزء مولفه های تربیتی دانست. که این مولفه ها در مجموعه شعر ترانه های نیایش جلد 4 و 5 اثر مصطفی رحماندوست مشهود است. شاعر با به کارگیری واژگان و اصطلاحات در مفاه یم نمادین، فضایی شاد و پرنشاط که یکی از مهمترین نیازهای کودکان برای پرورش خلاقیت و رشد شناختی است را به تصویر کشیده و نماد های طبیعت گرایانه و روانشناسانه را برجسته تر نشان داده است.

Keywords:

تربیت , جامعه , نماد , شعر , مصطفی رحماندوست