اثر منابع شغلی و منابع شخصی بر عملکرد سازمانی کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان مازندران

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر منابع شغلی و منابع شخصی بر عملکرد سازمانی کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان مازندران تدوینشده است. روش تحقیق حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش جمع آوری اطلاعات میدانی و از نظر استراتژی بصورت توصیفی و ازنوع همبستگی انجام شده است. جامعه آماری شامل کلیه کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان مازندران به تعداد 155 نفر که بصورتنمونه گیری خوشه ای هدفمند انتخاب شده بودند. در این تحقیق از پرسشنامه های منابع شغلی باکر (α=0/788)، منابع شخصیگلدبرگ (α=0/766) و عملکرد سازمانی کاپلان و نورتن (α=0/805) استفاده شده است. بمنظور تجزیه و تحلیل داد ه ها از روش هایآماری توصیفی و آمار استنباطی (کولموگروف اسمیرنف، ضریب همبستگی پیرسون و مدل رگرسیونی خطی ساده و چندگانه) استفادهشد. نتایج پژوهش نشان می دهد که متغیر منابع شغلی به طور مثبت بر متغیر عملکرد سازمانی اثر معناداری دارد (p≥0/05). مولفه های منابع شغلی به نام های خودمختاری، حمایت اجتماعی و بازخورد بر متغیر عملکرد سازمانی اثر معناداری دارند (p≥0/05). این در حالی بود که فرصت های رشد و توسعه و مربیگری تاثیر معناداری به لحاظ آماری بر عملکرد سازمانی نداشتند. متغیر منابع شخصی به طور مثبت بر متغیر عملکرد سازمانی اثر معناداری دارد (p≥0/05). مولفه های منابع شخصی به نام های روان نژادی، توافق پذیری، وظیفه گرایی و گشودگی در تجربه بر متغیر عملکرد سازمانی اثر معناداری دارند (p≥0/05). این در حالی بود که برونگرایی بر متغیر عملکرد سازمانی تاثیر معناداری به لحاظ آماری نداشت. عملکرد یکی از مهمترین متغیرهای وابسته سازمانی است که متغیرهای منابع شغلی و منابع شخصی در تبیین آن نقش اندکی دارند.

Keywords:

منابع شغلی , منابع شخصی , عملکرد سازمانی , ادارات ورزش و جوانان استان مازندران