اثر دوره های کوتاه مدت ایسکمی قبل از فعالیت بر توان هوازی و بی هوازی دختران آلیش کار نخبه

زمینه و هدف: هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر حاد اعمال دوره های متناوب ایسکمی (پیش آماده سازی ایسکمی) قبل از فعالیت برعملکرد هوازی و بیهوازی دختران آلیش کار نخبه بود. روش تحقیق: 9 دختر آلیش کار زبده بطور داوطلبانه در این مطالعه شرکت کردند. هرآزمودنی در 4 جلسه آزمون مجزا و بصورت تصادفی شرکت و آزمون فزاینده بروس و آزمون بی هوازی رست را در چهار وضعیت: اجرای آزمون بروس بدون اعمال ایسکمی، اجرای آزمون بروس بعد از اعمال ایسکمی، اجرای آزمون رست بدون اعمال ایسکمی و اجرای آزمون رست بعد از اعمال ایسکمی اجرا کرد. مداخله پیش آماده سازی ایسکمی در سه دور 5 دقیقهای انسداد با 5 دقیقه رپرفیوژن متعاقب و 15 دقیقه قبل از فعالیت انجام شد. از روش آماری آنالیز واریانس با اندازه های تکراری و آزمون تعقیبی بن فرونی استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که در اعمال دوره های متناوب ایسکمی بر عملکرد هوازی دختران آلیش کار اثر معنی داری نداشت (p≥0/05). همچنین، برای برون ده توان، دوره های ایسکمی بر حداکثر و حداقل برون ده توان و شاخص خستگی اثر معنی داری نداشت ولی بر میانگین برون ده توان اثر معنی داری داشت بطوریکه باعث افزایش معنی دار میانگین برون ده توان شد. تیجه گبری: طبق یافته های پژوهش حاضر به نظر می رسد که اگر پیش آماده سازی ایسکمی بر عملکرد هوازی و بی هوازی دختران آلیش کار اثر چندانی ندارد.

Keywords:

ایسکمی , رپرفیوژن , توان هوازی , توان بی هوازی