فاطمه معتقدی - کارشناس ارشد مهندسی شیمی، پژوهشکده نفت، پژوهشگاه شیمی و مهندسی شیمی ایران
محمدرضا امیدخواه نسرین - استاد گروه فرآیند، دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
کبرا پورعبدالله - استادیار گروه مهندسی شیمی، پژوهشکده نفت، پژوهشگاه شیمی و مهندسی شیمی ایران، تهران، ایران

در طی چند دهه اخیر نیاز به گاز هلیوم در صنایع مختلف رو به افزایش است درحالی که غلظت این گاز در ترکیب درصد گاز طبیعی بسیار اندک است، لذا روش جداسازی آن باید به گونه ای باشد که توانایی بازیابی هلیوم با درصد خلوص بالایی را داشته باشد. امروزه با گسترش فرآیند غشایی و مقرون به صرفه بودن آن از لحاظ انرژی و هزینه، روش جداسازی غشایی برای بازیابی هلیوم نسبت به دیگر روش های صنعتی بیشتر مورد توجه قرار گرفته است. در این مقاله ابتدا غشاهای پلیمری، فرایندهای غشایی و روش های بهبود غشاهای پلیمری شرح داده شده، مزایا و معایب آنها ارایه شده و با یکدیگر مقایسه می شوند. در ادامه به روش های صنعتی بازیابی هلیوم و نیز پژوهش های انجام شده در این زمینه پرداخته و از جنبه های مختلف مورد ارزیابی قرار می گیرند. هدف از این مقاله، گسترش دانش و افزایش اطلاعات علمی و فنی در زمینه جداسازی گاز هلیم و روش های آزمایشگاهی، پیشرفت های علمی و روش های صنعتی آن است

هلیوم، جداسازی گازی، غشای پلیمری، تراوش پذیری، گزینش پذیری، غشای شبکه آمیخته