مریم آهنکوب - گروه زمین شناسی، دانشگاه پیام نور، ایران
یوشی هیروآساهارا - گروه علوم زمین و سیارات، دانشکده علوم و تحصیلات تکمیلی مطالعات زیست محیطی، دانشگاه ناگویا، ناگویا، ژاپن

در رشته کوه های میشو، در شمال غرب ایران، مجموعه سنگ های گرانیتی توسط تعدادی دایکهای بازیک با طول 2 تا 10 متر و پهنای 50 تا 150 سانتیمتر قطع شده اند. این دایکها دارای کانی شناسی اصلی الیوین، پلاژیوکلاز و پیروکسن هستند. داده های ژیوشیمیایی بیانگر ماهیت کالک آلکالن این دایکها همراه با تهی شدگی در Nb، Ta و Ti و ویژگی بازالتهای درون صفحه ای هستند که در موقعیت زمین ساختی مرتبط با زونهای کششی پس از برخورد تشکیل شدهاند. نتایج آنالیزهای ایزوتوپی Rb-Sr و Sm-Nd به جایگزینی این دایکها در 232 (میلیون سال) پیش، بیانگر منشا گوشته تهی شده با کمی اختلاط پوسته ای است. مقادیر منفی -4 تا εNd(T) = -1 ونسبتهای Sr86Sr/87، انحراف ترکیب شیمیایی ماگمای مادر نسبت به ترکیب آرایه گوشته ای را نشان میدهد که دچار آلایش پوستهای شده است. بر اساس میزان εNd(T)، نسبت ایزوتوپ 87Sr/86Sr اولیه و نسبت ایزوتوپ 143 Nd / 144Nd اولیه سنگ کل نمونه ها، به دنبال بسته شدن پالیوتتیس در شمال غرب ایران به واسطه تشکیل زونهای کششی در درون پوسته قاره ای، ماگمای دایکهای میشو از یک منشا گوشته تهیشده با غنی شدگی نسبت به عناصر LILE تشکیل شده و به درون سنگ های گرانیتی تزریق شده اند.

داده های ایزوتوپی، Nd-Sr، تعیین سن، کالک آلکالن، زون های کششی دایک بازیک، کوه های میشو