اثرات استفاده از دانه و بلغور جو به همراه مکمل آنزیمی در جیره مرغ های تخم گذار تجاری بر عملکرد تولیدی و قابلیت هضم مواد مغذی

هدف از انجام تحقیق حاضر، بررسی تاثیر مصرف دانه جو به صورت کامل به همراه مکمل پلی آنزیمی گالی زیم بر عملکرد و قابلیت هضم مواد مغذی در مرغ های تخمگذار بود. در این تحقیق، از 105 قطعه مرغ تخم گذار سویه های لاین 36-w در سن 40 هفته در قالب طرح کاملا تصادفی با 5 تیمار، 7 تکرار و 3 قطعه پرنده در هر تکرار استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیره شاهد، جیره حاوی دانه جو بدون آنزیم، جیره حاوی دانه جو و مکمل آنزیمی گالی زیم، جیره حاوی بلغور جو خرد شده بدون آنزیم، جیره حاوی بلغور جو و مکمل آنزیمی گالی زیم بودند. اثر تیمارهای آزمایشی بر درصد تولید و وزن تخم مرغ معنی دار نبود، ولی مرغ هایی که با جیره های حاوی دانه جو (با یا بدون مکمل آنزیمی) تغذیه شدند، مصرف خوراک روزانه بیشتری در مقایسه با پرندگان شاهد داشتند ( 0 / 05> P). اثر تیمارهای آزمایشی بر خصوصیات کیفی تخم مرغ معنی دار نبود. افزودن مکمل آنزیمی گالی زیم به جیره های حاوی جو، تاثیری بر انرژی قابل سوخت و ساز ظاهری جیره، قابلیت هضم ماده آلی و ماده خشک نداشت. استفاده از آنزیم در جیره های حاوی بلغور جو قابلیت هضم پروتیین را افزایش داد. براساس نتایج این آزمایش، می توان با 50 درصد دانه ذرت در جیره هایی بر پایه ذرت و سویا را با دانه جو همراه با مکمل آنزیمی بدون کاهش عملکرد و قابلیت هضم مواد مغذی جایگزین کرد.

Keywords:

آنزیم بتاگلوکاناز , انرژی قابل سوخت و ساز ظاهری , پروتیین , دانه کامل جو , مرغ تخم گذار