اثر سطح پروتیین و توازن الکترولیتی جیره پایانی بر عملکرد، فراسنجه های خون و ریخت شناسی روده جوجه های گوشتی تحت تنش گرمایی

این آزمایش به منظور بررسی اثر سطح پروتیین قابل هضم و توازن الکترولیتی جیره پایانی بر عملکرد، فراسنجه های خون و بافت شناسی روده با استفاده از تعداد 500 قطعه جوجه گوشتی مخلوط دو جنس سویه راس 308 در قالب طرح کاملا تصادفی و به صورت فاکتوریل 5×2 با دو سطح پروتیین قابل هضم (16/5 و 19درصد) و پنج سطح توازن الکترولیتی (150، 200، 250، 300 و 350 میلیاکیوالان در کیلوگرم جیره ) در دوره پایانی (25 تا 42 روزگی) با پنج تکرار 10 قطعه ای انجام شد. جوجه ها از 28-42 روزگی به مدت هشت ساعت روزانه تحت تنش گرمایی 2±32 درجه سانتیگراد قرار گرفتند. افزایش سطح پروتیین اثری بر افزایش وزن دوره پایانی جوجه های گوشتی تحت تنش گرمایی نداشت . مصرف خوراک و ضریب تبدیل جوجه های گوشتی تغذیه شده با جیره 16/5درصد، بیشتر از 19درصد پروتیین بود (005پروتیین قابل هضم ، دارای تریگلیسرید کمتر اما پروتیین کل ، کراتینین و اسید اوریک بالاتری بودند (005تنش گرمایی با تعادل الکترولیتی 250 میلی اکی والان ، مساحت سطح پرز را افزایش داد (005پروتیین قابل هضم و توازن الکترولیتی 200 میلی اکی والان توصیه میشود.

Keywords:

پروتیین قابل هضم , تنش گرمایی , توازن الکترولیتی جیره , جوجه گوشتی , عملکرد