مروری بر سمیت ملامین در مواد غذایی و جنبه های بهداشتی آن

ملامین (Melamine) یک ترکیب آلی از مشتقات سیانامید است که %66 وزنی آن را نیتروژن تشکیل می دهد. ملامین گاهی اوقات بهطور غیرقانونی بهمنظور افزایش کاذب مقدار پروتیین به محصولات غذایی به ویژه شیر و فرآورده های آن اضافه میگردد. از طرفی آزمونهای استاندارد اندازه گیری میزان پروتیین نظیر کجلدال (Kjeldahl)و دیومس (Dumas) ، مقدار پروتیین مواد غذایی را با اندازه گیری مقدار نیتروژن موجود تخمین میزنند؛ بنابراین با افزودن ترکیبات غنی از نیتروژن نظیر ملامین به مواد غذایی، این آزمونها قادر نیستند نیتروژن منابع پروتیینی را از غیر پروتیینی تشخیص دهند. ازاینرو انگیزه اقتصادی برای افزودن آن در مواد غذایی ایجاد میشود. در مارس سال 2007 سازمان غذا و دارو ایالات متحده رد پای ملامین را در غذای حیوانی وارده از چین (گلوتن گندم یا کنسانتره پروتیین برنج ) مشاهده نمود که باعث بروز نارسایی سنگهای کلیوی و مجاری ادراری و همچنین مرگ تعداد زیادی از سگها و گربه های خانگی گردید. بهعلاوه در اواخر سال 2008، حدود سیصد هزار کودک چینی در اثر مصرف شیر خشک آلوده به ملامین مریض شدند و 6 نفر از آنها نیز فوت نمودند. در سالهای اخیر بررسی سمیت ملامین در بروز آسیب دستگاه تولیدمثل، تشکیل سنگهای مثانه و کلیه و حتی بروز سرطان مثانه بررسی شده است. امروزه در بسیاری از کشورها حد مجاز مقدار ملامین در شیر خشک کودک، بهعنوان تنها منبع غذایی کودکان و برخی مواد غذایی دیگر تعیین گردیده است که به تفصیل شرح داده میشود. در این مقاله مروری سعی شده است که در مورد کاربردها و ویژگی های ملامین و آنالوگ های آن، سمیت ملامین و آنالوگهای آن، منابع آلودگی مواد غذایی با ملامین و مقادیر مجاز به همراه روش های شناسایی آن بحث و بررسی شود.

Keywords:

ملامین , پروتیین , سمیت , آلودگی مواد غذایی