ارزیابی اقتصادی اثرات پخش سیلاب بر منابع آب و کشاورزی (مطالعه موردی: دشت موسیان، شهرستان دهلران)

مهار سیلابها تغذیه مصنوعی سفره های آب زیرزمینی و کوشش در بهینه سازی بهره وری از منابع آب و خاک از مهمترین فوایدی هستند که درنتیجه پخش سیلاب بر آبخوانهای کشور به دست آمده است. هدف از این پژوهش ارزیابی و تعیین میزان اثرات اقتصادی طرح پخش سیلاب بر منابع آب و کشاورزی دشت موسیان دهلران از طریق پایش و ثبت داده های مربوطه به طور پیوسته و مداوم میباشد. برای این منظور با استفاده از معیارهای ارزیابی اقتصادی طرحهای سرمایه گذاری اقدام به تعیین میزان سودآوری و توجیه اقتصادی طرح در منطقه موردمطالعه شد. نتایج نشان داد سطح زیر کشت اراضی آبی روستاهای پایین دست آبخوان در سال 91 نسبت به سال پایه حدود 3/5 برابر شده است. همچنین ارزش افزوده حاصل از سیالب تزریق شده بر اساس اندازه گیری حجم سیلاب کنترل شده برابر 14/6 میلیون ریال، ارزش افزوده علوفه تولیدی عرصه آبخوان برابر 1354 میلیون ریال، ارزش افزوده چوب تولیدی عرصه برابر 13/4 میلیون ریال، ارزش افزوده بخش کشاورزی برابر 657 میلیون ریال برآورد شد. شاخصهای ارزیابی اقتصادی طرح NPV، ROR و B/C به ترتیب برابر 1399 ریال، 0/38 و 2/87 برآورد شدند که نشان دهنده توجیه اقتصادی طرح میباشند.

Keywords:

ارزیابی اقتصادی , پایش , پخش سیلاب , توجیه اقتصادی , شاخص های ارزیابی