مکان یابی بهینه حسگرهای هوشمند ترافیکی با تکنیک های تصمیم گیری چند معیاره (ویکور، پرامتی،تاپسیس) و سیستم اطلاعات مکانی GIS

امروزه استفاده از شبکه حسگرهای هوشمند در بسیاری از کاربردهای شهری از جمله حمل ونقل و ترافیک گسترش یافته است. نقاط گرهی در شبکه سنگرها در مناطق تحت پایش قابلیت حرکت داشته و می تواند جمع آوری اطلاعات مختلف بپردازد. اطلاعات جمع آوری شده از طریق ارتباط بی سیم بخش مرکزی شبکه منتقل شده و به جهت اجرای تصمیم گیری های مختلف مورد استفاده قرار گیرد. برای نمونه با استفاده از شبکه اصفهان در حوزه ترافیک می توان جمع آوری پارامترهای مختلف ترافیکی مانند میزان ترافیک، سرعت وسایل نقلیه و شناسایی وسایل نقلیه به منظور ردیابی آن ها پرداخت . البته علیرغم اهمیت زیرساخت مذکور نیاز است که روش مناسبی در جهت استفاده بهینه آن ها در مناطق تحت پایش لحاظ شود. این مسیله علاوه بر این که تضمین کننده میزان پوشش مناسب حسگرهای در منطقه تحت پایش خواهد بود و امکان شناسایی مناطق بهینه، نقش مهمی در کاهش هزینه نصب زیرساخت مذکور ایفا می کند. بنابراین هدف این تحقیق ارایه یک روش تحلیلی مناسب جهت مکان یابی بهینه حسگرهای ترافیکی است . روش پیشنهادی تلفیقی از تصمیم گیری چند معیار و تحلیل های مورد استفاده در سیستم پلات مکانی است. به منظور افزایش کارآیی روش پیشنهادی از بین تکنیک های مرسوم در تصمیم گیری چند معیار امکان مقایسه سه روش مرسوم تاپسیس، ویکور و پرامتی در منطقه مطالعه که بخشی از شبکه معابر شمال واشنگتن از فراهم شده است. این موضوع نقش مهمی در کمک به رفع محدودیت و دامنه کاربرد هر روش و امکان انتخاب یک روش مناسب از بین روش های کاربردی در شرایط خاص مشابه با تحقیق مذکور را دارد.

Keywords:

مکان یابی بهینه , حسگر ترافیکی , پرامتی , تاپسیس , ویکور