توسعه مدل بهره برداری بهینه از سدهای دز و شهید عباسپور با استفاده از برنامه ریزی آرمانی

وجود دوره‌های خشکسالی اخیر در ایران, کمبود آبدهی رودخانه‌ها در ماههای مورد نیاز و عدم وجود رودخانه‌های پرآب در اکثر مناطق مدیریت بهینه‌بهرداری از سدهای موجود را بیش از پیش ضروری می‌سازد. در این تحقیق تهیه مدل بهره‌برداری از سدهای دز و شهید عباسپور برای یک دوره 24 ساله و به صورت ماهانه با درنظر گرفتن 288 ماه با استفاده از برنامه‌ریزی آرمانی انجام گرفت. نتایج نشان می‌دهد که به منظور مدیریت بهتر سیستم این دو مخزن می‌بایست سطح آب مخزن در حداقل رقوم نگه داشته شود. از طرف دیگر در روش برنامه‌ریزی آرمانی نتیجه نشان می‌دهد که آب خروجی از مجاری سرریز کاهش یافته است. از طرف دیگر در زمینه تأمین نیازهای کشاورزی مناطق دز, کارون و کارون بزرگ مجموعا" با 37 ماه کمبود مواجه شدیم. که در جهت رفع آن یا الگوی مصرف بایستی تغییر کند و یا راندمان آبیاری بهبود بخشد. محدودیت اعمال شده برای آن اهواز نیز از دیگر مواردی است که باعث پدید آمدن این کمبود گردیده است که می‌توان نتیجه اساسی را به این صورت تعریف کرد که درصورت افزایش این محدودیت, تخصیص آب کشاورزی از این سدها در آینده با مشکل جدی روبرو خواهد بود.

Keywords:

بهره‌برداری , بهینه , سد , دز , عباسپور , برنامه‌ریزی آرمانی , کمبود