رقیه نیساری تبریزی - عضو هیات علمی دانشگاه آزاد ابهر
علی محمد پشت دار - دانشیار دانشگاه پیام نور گروه زبان و ادبیات فارسی

در میان ملت ها و اقوام گوناگون، داستانهایی وجود دارد که در آنها، متناسب با ایده، باور و فرهنگ هر دیار، به شیوهی نامکرر از عشق و ماجراهای آن سخن گفته شده است.همه ی این داستان ها، با همه ی گوناگونی و تنوع ظاهری، عناصر همسان و مشترکی نیز دارند، چرا که موضوع همهی این داستان ها، یعنی عشق امری مشترک و عام بین همه ی آدمیان است. در زبان و ادبیات آذری نیز، یکی از پربارترین شاخه های ادبیات این زبان و غنیترین بخش ادبیات شفاهی، داستان های عاشقانه است.درنگ و تامل در اجزا و عناصر این داستانها و برابر نهادن آن ها با منظومه های عاشقانه ی فارسی، همسانی های بسیاری را برای ما آشکار می سازد که گذشته از یکسان بودن موضوع این آثار، عشق و اشتیاق ادیبان آذری به شاهکارهای ادب فارسی و پیوند و ارتباط مستقیم مردم آذری زبان با هموطنان فارسی زبان خود، از علتهای مهم این همسانی ها تلقی میگردد

لیلی و مجنون فضولی، نظامی، تحلیل ساختاری، تطبیق و مقایسه