عبدالله واثق عباسی - عضو هییت علمی گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد زاهدان، ایران
طاهره سالاری - دانشجوی دکترای ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد زاهدان

انسان از ابتدای آفرینش به دنبال یک نظام اندیشه و اخلاق بوده است نخست هستی را با همه جنبه های گسترده آن تبیین کرده و سپس جایگاه ویژه خود را در این عالم شناخته است.اندیشه عشق و عرفان از بزرگترین و شگفت انگیزترین نظام ها بوده است. عشق در ستیز با هرگونه تفکر است.عشق بر دو نوع می باشد: عشق زمینی و عشق آسمانی.در سنت ادبی ما هر واکنش مذهبی که در پیوند با احساس وجود داشته در قلمرو عرفان قرار گرفته است. در عرفان عملی انسان به شناخت معبود خویش پرداخته و کسی که به این امر مبادرت جسته عارف خوانده شده است.عشق و عرفان دو خصیصه ی مهم بود، که بارها در آثار شاعران و نویسندگان به کار رفته است. این دو خصیصه در دیوان ملا هادی سبزواری جایگاه ویژه ای دارد. که پژرهش به این امر پرداخته و در پایان نتیجه آورده شده است.

شعر پارسی، عشق، عرفان، ملا هادی سبزواری