بررسی اثربخشی فیلترهای جاذب دوده نصب شده بر روی اتوبوس های شهرتهران

مطالعات صورت گرفته در چند سال اخیر نشان میدهد که آلاینده ذرات معلق بهویژه ذرات معلق با قطر کوچکتر از 2/5 میکرون اصلی ترین عامل ناسالم کننده هوای تهران میباشند. در این بین منابع متحرک سهمی بیش از 80 درصد در تولید این آلاینده دارند، که سهم خودروهای دیزلی بیش از 50 درصد آلایندگی کلی ذرات معلق تولیدی در شهر تهران میباشد. از اینرو پروژه امکان سنجی استفاده از فیلتر جاذب دوده بر روی خودروهای دیزلی توسط شرکت کنترل کیفیت هوای تهران تعریف و در دو سال اخیر طی دو فاز، آزمون موتوری و آزمون خودرو، با موفقیت به پایان رسید. در راستای این پروژه، عملکرد این فیلترها به لحاظ راندمان فیلتراسیون و نیز ایجاد فشار برگشتی مورد آزمون قرار گرفته است. در آزمونهای انجام گرفته بر روی تعدادی اتوبوس مجهز به فیلتر جاذب ذرات، آلاینده های گازی معیار و نیز تعداد ذرات منتشرشده در حالت کارکرد درجا در قبل و بعد از فیلتر اندازه گرفته شد. نتایج بهدست آمده نشان داد که این فیلترها در صورت کارکرد صحیح بازدهی بیش از %99 از خود نشان میدهند و بر روی آلاینده های گازی تاثیر قابل ملاحظهای ندارند.

Keywords:

فیلتر جاذب ذرات دوده , اتوبوس های تهران , راندمان فیلتراسیون , فشار برگشتی