ارزیابی میزان مواجهه صوتی و ارتباط آن با آزردگی صوتی در تاکسیرانان خطی شهرقزوین در سال 1396

مقدمه و هدف: صدا به عنوان یک عامل خطرزای شغلی در گستره وسیعی از محیطهای شغلی ازجمله شغل تاکسیرانی محسوب میشود. لذا مطالعه حاضر با هدف ارزیابی مواجهه صوتی و ارتباط آن با آزردگیصوتی در تاکسیرانان خطی شهر قزوین انجام شد.روش بررسی: در فاز اول این تحقیق، یک مسیر پرتردد دارای 98 راننده تاکسی خطی جهت ارزیابی مواجهه صوتی رانندگان انتخاب شد. در فاز بعدی، مطابق استاندارد ISO 9612:2009، دزیمتری کوتاه مدت 4ساعته 2) ساعت در شیفت صبح و 2 ساعت در شیفت عصر) بهنگام کار معمول روزانه رانندگان انجام شد و در نهایت ترازمعادل 8ساعت محاسبه گردید.یافته ها: بر اساس نتایج حاصل از آزمون همبستگی اسپیرمن، بین میزان مواجهه صوتی رانندگان و آزردگیصوتی ناشی از آن ارتباط معنیداری وجود دارد و همچنین از بین متغیرهای دموگرافیک-اجتماعی، متغیر سن، تعداد فرزندان، عادت سیگار کشیدن، سابقه رانندگی، سال ساخت خودرو و شغل دوم ارتباط معنیداری با آزردگیصوتی دارند و بعبارتی تاثیر صوت بر میزان آزردگی ناشی از آن را افزایش میدهند. براساس نتایج حاصل از آزمون رگرسیون لجستیک چندگانه، میزان مواجهه صوتی رانندگان در شیفت عصر تاثیر بیشتری (حدودا دو برابر (نسبت شانس((2/4= نسبت به مواجهه صوتی در شیفت صبح (نسبت شانس(0/98=، بر سطح بالای آزردگیصوتی در رانندگان دارد. با دقت در نتایج حاصل از این آزمون بین آزردگیصوتی و متغیرهای اجتماعی-دموگرافیک مشخص شد که بیشترین تاثیر (در جهت مثبت) را سابقهرانندگی (نسبت شانس(2/1= در شغل تاکسیرانی بر آزردگی صوتی دارد.نتیجه گیری: ارزیابی مواجهه صوتی رانندگان تاکسی نشان داد که صدا، عامل بسیار مهمی در شغل رانندگی تاکسی که مسیولیت حمل و نقل افراد را به عهده دارند، میباشد. این مطلب موید ضرورت توجه به شرایط این گروه شغلی و تدوین استانداردهای حدود مجاز مواجهه شغلی صدا میباشد.

Keywords:

مواجهه صوتی , آزردگی صوتی , دزیمتری , تاکسیرانان خطی