بررسی کربن سیاه در آلودگی هوای تهران

کربن سیاه (Black Carbon) یکی از اجزاء مهم ذرات ریز معلق در هوا با قطر کمتر از 2/5 میکرون (PM2.5) است و از انواع فرآیندهای احتراق و بیشتر از احتراق ناقص سوختهای فسیلی(خصوصا سوخت دیزل) و زیستتوده ساطع میشود. ذرات کربن سیاه می توانند خطرات بیشتری بر سلامت انسان نسبت به سایر اجزای PM2.5 داشته باشند. بنابراین مطالعه و برآورد دقیق غلظت آن در هوا مفید و حیاتی به نظر میرسد. در این تحقیق غلظت این آلاینده به وسیله ی دستگاهی مخصوص به نام اتلومتر (Aethalometer) در دو ایستگاه اندازه گیری و طی بازه ای چهارده هفته ای مورد مطالعه قرار گرفته است. این اندازه گیری ها مشخص کرده است که غلظت این آلاینده شبها به شکل قابل ملاحظه ای افزایش مییابد به طوری که در دو ایستگاه دانشگاه شریف و ستاد بحران میانگین غلظتها در بازه ی شب به ترتیب 1/97 و 1/86 برابر میشوند. این روند نشان میدهد که حضور ناوگان دیزلی سنگین در سطح شهر مستقیما بر غلظت کربن سیاه موجود در هوا موثر است و اقدامات کنترلی بر روی این ناوگان میتواند موجب کاهش غلظت این آلاینده در هوای تهران شود.

Keywords:

کربن سیاه , آلودگی هوا , ذرات معلق