سعید متصدی زرندی - دانشیار گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
حسین راعی شکتایی - دانشجوی کارشناسی ارشدمهندسی بهداشت محیط دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی
سیدمحمدشریف محسنی - رییس ایمنی وبهداشت خط۱و۴متروتهران
فاطمه حسین زاده - دانشجوی کارشناسی ارشدمهندسی بهداشت محیط دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی مازندران

مترو (Subway Systems)، به دلیل برخورداری از سرعت بالا و جابه جایی راحت بعنوان یکی از روشهای مهم حمل و نقل عمومی تلقی میگردد. گرچه مردم قسمتی از وقتشان را به منظور تردد در مترو می گذرانند ولی توقف کوتاه نیز در صورتی که غلظت ذرات معلق و ترکیبات شیمیایی آنها بیشتر از حد مجاز گردد میتواند در تماس کلی شخص سهیم بوده و بر روی سلامتی افراد تاثیر بگذارد. در این مطالعه که یک مطالعه کاربردی میباشد غلظت ذرات معلق ریز در تعدادی از ایستگاه های زیرزمینی خط 1 مترو تهران شهید بهشتی، شهید مفتح، هفت تیر و دروازه دولت با استفاده از یک دستگاه قرایت مستقیم پایش ذرات اندازه گیری و نتایج حاصله با غلظت ذرات معلق هوای آزاد مقایسه شد. نتایج بررسی نشان داد که میانگین غلظت ذرات معلق در هوای درون ایستگاه های شهید بهشتی، شهید مفتح، هفت تیر و دروازه دولت و هوای بیرون آنها به ترتیب 48/13، 9، 37/75، 15/25 و 50/1، 29/27، 15/94،77/20 میکروگرم برمترمکعب بود.

مترو، روش های حمل و نقل، ذرات معلق،PM2/5