پایش تراز معادل صوت در مراکز آموزشی (مطالعه موردی پژوهشکده علوم محیطی دانشگاه شهید بهشتی)

آلودگی صوتی در حین فعالیت آموزشی باعث ایجاد خستگی ذهنی، اختلال در تمرکز و افت یادگیری می گردد. هدف از انجام این پژوهش ارزیابی آلودگی صدا و سطح آسایش صوتی در محیط آموزشی پژوهشکده علوم محیطی دانشگاه شهید بهشتی تهران و ارایه روش های اصلاحی جهت بهبود شرایط آسایش آکوستیکی می باشد. نتایج نشان میدهد که بخشی از محیط آموزشی شرایط آکوستیکی مناسبی نداشته و هرچند که فاصله مناسبی بین محیط آموزشی و کلاس های درس پژوهشکده تا خیابان وجود دارد ولی به علت نزدیک بودن کلاسها به یکدیگر و کوچک بودن محیط پژوهشکده تر از صدای زمینه در داخل کلاس ها و سایر بخش ها تحت تاثیر صدای خارج از آن فضا قرار دارد و با توجه به آثار زیان آور صدا بر کاهش تمرکز دانشجویان و اساتید لازم است اقداماتی جهت بهبود شرایط آکوستیکی فضای آموزشی و به صور خاص کلاسها صورت بگیرد.

Keywords:

آلودگی صوتی , محیط آموزشی , شرایط آکوستیکی