ارزیابی سهم منابع مختلف صوتی در میزان صدای منتشره به محیط اطراف مدارس شهر تهران

امروزه سروصدای ناشی از موسسات آموزشی به عنوان یک معضل در محیط های شهری مطرح است. از اینرو تعیین میزان آلودگی صوتی ناشی از مراکز مهم آموزشی در محیط های اطراف آنها از اهمیت بالایی برخوردار می باشد. لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی و ارزیابی صدای ناشی از مدارس واقع در مناطق مسکونی شهر تهران انجام گرفت. بدین منظور ابتدا منابع عمده آلودگی صوتی ناشی از مدارس شناسایی شدند. سپس پارامترهای تراز صدای معادل روزانه ( Leq - 10min )، حداقل و حداکثر تراز صدا (Lmax و Lmin) و نسبت سیگنال به نویز (SNR) ناشی از هر یک از منابع صدا در فواصل 10، 20 و 30 متری از مدرسه اندازه گیری شدند. در ادامه، توزیع نرمالیتی داده ها با استفاده از آزمون کولموگروف اسمیرنوف در محیط نرم افزار SPSS بررسی شد. جهت مقایسه هر گروه از داده ها با یکدیگر از آزمون های پارامتریک آنالیز واریانس و LSD استفاده گردید. نتایج مطالعه حاضر نشان داد که ساعت خروج دانش آموزان با متوسط تراز صدای معادل 85 دسی بل بیشترین سهم را در آلودگی صوتی ناشی از مدارس داشت. بیشترین مقدار میانگین حداکثر تراز صدای اندازه گیری شده نیز به اندازه دی 797 / 92 دسی بل بود که از ساعات خروج دانش آموزان و در فاصله 10 متری از مدرسه برداشت شدکمترین مقدار میانگین حداقل ترازصدا مربوط به زمان ورزش دانش آموزان و به اندازه ی 54/98دسی بل بود که درفاصله 30متری ازمدرسه بدست آمد بیشترین و کمترین مقدار SNRمحاسبه شده به ترتیب به اندازه ی 17/02و13/06 دسی بل بودند که به زمانهای ورزش و صبحگاه تعلق داشتند همچنین مقدارتراز صدای معادل اندازه گیری شده و درتمام زمانها فراتر ازحد استاندارد تعیین شده برای مناطق مسکونی درروز بود بنابراین صدای ناشی ازمدارس را میتوان به عنوان یک عامل مزاحم بسیارتاثیرگذار درمحیطهای شهری دانست که ارزیابی الودگی صوتی درمناطق مجاور این محیطهای آموزشی به منظور کنترل اثرات زیانبار ناشی ازآن ضروری به نظر می رسد

Keywords:

ترازصدای معادل , حداکثر ترازصدا , حداقل ترازصدا , SNR , صدای مدارس , آلودگی صوتی