بررسی دزیمتری صدا در 4 ایستگاه مترو- تهران

به طورکلی اقدامات کنترلی سروصدا بهعنوان بخشی از یک استراتژی برای بهبود کیفیت زندگی شهروندان است. یکی از منابع مهم سروصدای شهری مربوط به شبکه های حملونقل عمومی است که شامل اتوبوسها، مترو، راه آهن و سایر سیستمهای حملونقل است. در این بین مترو نه تنها به دلیل استفاده گستردهای که از آن میشود بلکه به دلیل خطرات احتمالی آن در ارتباط با سلامت و ایمنی در مرکز توجه بیشتری قرارگرفته است.هدف از این تحقیق بررسی وضعیت تراز مواجهه صوت و دزیمتری شغلی پرسنل مترو است که در کنار ریل و گیت حضور دارند. در این تحقیق 4 ایستگاه مترو (حقانی - فردوسی - منیریه - میدان شهدا ) انتخاب و میزان دز دریافتی توسط مامور مترو در دو شیفت کاری (صبح و عصر) مورد ارزیابی قرار گرفت. اندازه گیری در روزهای کاری، پنجشنبه و جمعه انجام شد تا علاوه بر بررسی میزان مواجهه پرسنل بتوان روزهای مختلف هفته را به لحاظ میزان مواجهه مقایسه نمود. طبق شرایط استاندارد هر شیفت کاری 8 ساعت است که یک ساعت و نیم برای استراحت و مابقی آن بین گیت و سکو تقسیم میشود. ازآنجاییکه به دلیل کمبود نیرو مامورین مترو از این الگو پیروی نمیکنند، دزیمتری در هر دو شرایط استاندارد(توسط اپراتور) و وضعیت موجود(توسط مامور مترو) انجام گرفت.نتایج دزیمتری در شرایط موجود نشان داد میانگین تراز معادل صوت در ایستگاه های مورد بررسی بین 75 تا 83 دسیبل که از 85 دسیبل استاندارد تراز معادل صوت در استاندارد ACGIH پایینتر است. همچنین در تمامی ایستگاه های مذکور درصد دز صدا پایینتر از 100درصدی است که بیانگر استاندارد صوت است. در شرایط استاندارد نیز میزان دز دریافتی در حدود 6 درصد و تراز معادل صوت بین 71 تا 75 دسیبل بود و حداکثر تراز صوت نیز در حدود 90 دسیبل ارزیابی گردید.

Keywords:

دزیمتری , مترو , تهران , استاندارد ACGH