کاظم ندافی - هیات علمی گروه مهندسی بهداشت محیط دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران
محمد مسافری - هیات علمی گروه مهندسی بهداشت محیط دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تبریز
محمد قنبری قوزیکلی - کارشناس بهداشت هوای گروه مهندسی بهداشت محیط معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی تبریز
بهروز آهنگری - کارشناس مسیول بهداشت محیط گروه مهندسی بهداشت محیط معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی

اثرات بهداشتی ناشی از آلودگی هوا روز به روز روبه افزایش گذاشته است. آلودگی ناشی از ذرات معلق در هوا به عنوان یکی از نگرانی های بهداشتی موثر بر سلامت مطرح می باشد. هدف از این مطالعه برآورد و کمی سازی اثرات بهداشتی ناشی از مواجهه با ذرات معلق با قطر آیرودینامیکی کمتر از 10 میکرون در هوای آزاد شهر تبریز می باشد. در این مطالعه توصیفی- مقطعی، با استفاده از دستگاه های اندازه گیری آلاینده های هوای سازمان حفاظت محیط زیست مستقر در ایستگاه های ثابت در نقاط مختلف کلانشهر تبریز مقادیر غلظت جرمی ذرات معلق با قطر آیرودینامیکی کمتر از 10 میکرون در هوای آزاد شهر، در مدت یکسال مورد سنجش قرار گرفت. سپس با اعمال خطر نسبی و مقادیر بروز پایه با پیش فرض سازمان جهانی بهداشت میزان اثرات بهداشتی ناشی از آن با استفاده از نرم افزار AirQ2.2.3 برآورد گردید. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که بطور متوسط 5/94 درصد موارد مرگ طبیعی (با فاصله اطمینان 95 %، 5/02 و 6/83 درصد)، 9/28 درصد موارد مرگ ناشی از بیماریهای تنفسی (با فاصله اطمینان %95، 6/39 و 23/98 درصد)، 6/39 درصد مرگ ناشی از عارضه قلبی عروقی (با فاصله اطمینان 95 %، 4/09 و 13/31 درصد)، 7/13 درصد موارد پذیرش در بیمارستانها بواسطه بیماری قلبی عروقی (با فاصله اطمینان %95، 4/87 و 9/98 درصد) و 6/39 درصد پذیرش بیمارستانی بر اثر بیماری تنفسی (با فاصله اطمینان %95، 3/93 و 8/72 درصد) به PM10 با غلظت بالای 10 میکروگرم در مترمکعب در هوای آزاد شهر تبریز نسبت داده می شود. بر اساس خروجی این مدل آلودگی هوای شهر تبریز به ذرات معلق یک مشکل جدی تلقی گردیده و اثرات بهداشتی ناشی از مواجهه با آن قابل توجه می باشد. ولذا توجه مسیولین برای اعمال اقدامات پیشگیرانه موثر در این زمینه ضرورت پیدا میکند.

آلودگی هوا آزاد، اثرات بهداشتی، ذرات معلق، کمی سازی