مقایسه روسازی آسفالتی وبتنی بارویکردمیزان تولید نوفه

Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 285

This Paper With 8 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

CANPM06_425

تاریخ نمایه سازی: 26 مرداد 1397

Abstract:

نوفه ناشی از ترافیک جاده به طور فزایندهای تبدیل به مشکل مهمی در ایران و کشورهای دیگر جهان شده است. همزمان، بسیاری از جوامع، با کاهش نوفه محیطی در جست و جوی راهی برای ارتقای کیفیت زندگی می باشند. بنابراین، نوفه ناشی از ترافیک جاده ای رکن مهمی برای توسعه اقتصادی و کیفیت زندگی میباشد. به همین منظور آزمایشاتی به روش شدت صوت مجاورت نزدیک (CPI) بر روی 14 سطح روسازی انجام شد. روش CPI تراز صوتی سطح مشترک روسازی و تایر را اندازه گیری میکند. به این وسیله روشی برای ارزیابی تاثیر سطح روسازی بر نوفه ترافیک ارایه میشود. سطوح هر دو نوع روسازی مخلوط آسفالتی گرم (HMA) و بتن سیمانی پرتلند (PCC) با هم مقایسه شدند. سطوح HMA شامل مخلوط های آسفالتی با دانه بندی متراکم (DGA)، آسفالت متخلخل، آسفالت ماستیک-سنگدانه ای (SMA)، و یک مخلوط دوغاب مایکروسورفیسینگ بود. سطوح بتنی PCC، روسازیها رفتار سطحی مختلفی دارند که عبارتند از شیارهای عرضی، پرداخت با جاروب (بدون پرداخت). تمرکز اصلی این تحقیق عبارت است از: (1 ارزیابی اینکه چطور سطوح روسازیهای مختلف در تولید نوفه ناشی از روسازی و تایر تاثیر میگذارند، (2 ارزیابی تاثیر سرعت وسیله نقلیه بر روی تولید نوفه از روسازی و تایر، و (3 ارایه راهنمایی مربوط به قابلیت تکرارپذیری روش CPI و فاصله بهینه آزمایش بر روی جاده با هدف حداکثر کردن تاثیر آزمایش.نتایج آزمایش نشان میدهد که سطوح با اساس آسفالتی کمترین میزان نوفه ناشی از تماس تایر و روسازی را ارایه می-دهند. از سطوح HMA آزمایش شده، مخلوط های آسفالتی متخلخل با عمر بهره برداری کمتر، کمترین تراز نوفه را ارایه دادند 96.5 dB(A)) در .(96.5 km/h پر صداترین سطح HMA مخلوط SMA با ضخامت دانه های 15 mm بود101 dB(A)) در .(96.5 km/h سطوح بتنی PCC بالاترین تراز نوفه را داشتند. از بین تمامی سطوح PCC آزمایش شده، سطح با شیارهای عرضی بالاترین تراز نوفه را بدست آوردند 106.3 dB(A)) در.(96.5 km/h همچنین بر اساس آزمایشات قبلی انجام شده به روش CPX توسط مرکز ملی تکنولوژی آسفالت (NCAT) در میشیگان، مشخص شد که اگر سطوح بتنی PCC ، با الماس تراشیده و ساییده شوند، تراز نوفه قابلیت مقایسه پیدا کرده، و گاهی اوقات کمتر از سطوح بعضی از نمونه های روسازی HMA میشود. ترازهای نوفه سطوح PCC تراشیده شده با الماس تقریبا 98 dB(A)) در (96.5km/h بودند. برای ارزیابی تاثیر سرعت وسیله نقلیه، اندازه گیری ها در سرعتهای 88.5، 96.5 و .104.6 km/h نتایج آزمایش در این بازه نشان میدهد که به طور متوسط، نوفه ی تایر و روسازی به صورت خطی و با نسبت تقریبی 0.134 dB(A) برای هر 1 km/h افزایش مییابد. مخلوط آسفالتی متخلخل کمترین حساسیت را به افزایش سرعت داشت 0.09 dB(A) ) افزایش برای هر 1 km/h افزایش سرعت)، در حالی که سطوح PCC پرداخت شده با جاروب ( بدون عملیات تراش) بیشترین تاثیر را نسبت به سرعت وسیله نقلیه نشان دادند ( 0.179 dB(A) افزایش برای هر 1 km/h افزایش).

Keywords:

روش شدت مجاورت نزدیک -(CPI) نوفه تایر و روسازی- سطح روسازی

Authors

حسن طاهرخانی

دانشگاه زنجان، دانشکده فنی و مهندسی، دکتری راه و ترابری

محمدحسین اصفهانی

دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره) قزوین، دانشکده فنی و مهندسی دانشجوی کارشناسی ارشد عمران-راه و ترابری