آزاده عظیمی - کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری-دانشگاه تربیت معلم
امین فرجی ملایی - پژوهشگر پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات اجتماعی جهاد دانشگاهی- دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری-دانشگاه تهران
احمد پوراحمد - استاد دانشکده جغرافیا-دانشگاه تهران

آلودگی صوتی حاصل فعالیت های انسان در شهرهاست.ساخت و ساز و کارهای عمرانی، حمل و نقل زمینی(ریلی،جاده ای) و هوایی آمد وشدهای درون شهری(ترافیک) فعالیت های صنعتی، کارگاهی و تجاری از منابع اصلی آلودگی هوا و صدا در شهرهاست.آلودگی صوتی محصول فرعی((By product فعالیت است. سرو صدا به دو گونه اصلی مزاحم شهروندان است، یکی در سطح محلی((Local که به طور مستقیم بر گوش و پیکر انسان که در نزدیکی منبع سروصداست، اثر میگذارد و دوم با افزایش صدای زمینه((Background، حالت سکوت و آرامش شهر (در مقایسه با اراضی باز و روستاها) را بر هم زده و باعث سلب آرامش شهروندان می شود.سروصدا مانند آلودگی هوا و مواد شیمیایی سمی یک خطر زیست محیطی برای سلامتی است .کشور ایران به عنوان یکی از کشورهای پرجمعیت جهان طی سالهای 1335 تا 1380 جمعیتش 6.3 برابر افزایش یافته در حالی که این رشد، برای جمعیت جهان کمتر از 2/3 برابر بوده است. با توجه به اینکه بخش عمده جمعیت کشور در شهرها ساکن هستند و سبک زندگی دنیای امروز تغییر کرده است لزوم به کارگیری تدابیری موثر از سوی سازمانها و ارگانهایی که در مدیریت شهری نقش تعریفشدهای دارند در کاهش انواع آلودگی ها به ویژه آلودگی صوتی احساس میشود. یکی از این نهادها که نقشی محوری در جهت بالا بردن کیفیت زندگی در محیطهای شهری، فراهم کردن امکانات، ارایه خدمات و... را ایفا میکند شهرداری است در این مقاله ضمن بررسی قوانین و استانداردهای موجود در کشور در زمینه کاهش و کنترل آلودگی صوتی ناشی از صنایع و مشاغل راهکارهای اجرایی در بخشهای مختلف پیشنهاد شده است. شهرداری ها به عنوان مدیریت کیفیت زندگی در شهرهامسولیت بهبود سطح زندگی و ایجاد رفاه، آسایش و آرامش شهروندان می باشند. در این راه باید تمامی تلاش، ابزارها و توان خود را برای تامین کیفیت مطلوب زندگی مردم بکار ببندند.

آلودگی صوتی، صنایع و مشاغل، شهرداریها، تهران