توسعه توابع انتشار برای موتورسیکلت های شهر تهران و مقایسه سهم آن ها درانتشار آلاینده ها با خودروهای سواری و تاکسی های شهر تهران

شهر تهران از مشکل آلودگی هوا رنج میبرد. یافتن راه حل و سیاست گذاری برای حل این مشکل، جز با شناسایی منابع انتشار و سهم هر یک، امکان پذیر نیست. ضرایب و توابع انتشار در این زمینه نقشی اساسی دارند. در این پژوهش آزمون سنجش آلایندگی شاسی دینامومتر بر 60 موتورسیکلت با حجم موتور و سنین مختلف از ناوگان فعلی تهران انجام شد. با استفاده از نتایج اندازه گیری لحظهای غلظت آلاینده ها، توابع تخمین انتشار آلاینده ها بر حسب سرعت متوسط برای موتورسیکلتهای ناوگان فعلی تهران توسعه داده شدند. از این توابع انتشار به دست آمده در این پژوهش برای موتورسیکلتها برای مقایسه سهم انتشار موتورسیکلتها و خودروهای سواری و تاکسیها استفاده شد. انجام محاسبات برای ساعت اوج ترافیک صبحگاهی تهران نشان داد که اگرچه خودروهای سواری بیشترین سهم را در انتشار تمامی آلاینده ها دارند، اما سهم موتورسیکلتها در انتشار مونوکسید کربن دو برابر سهم آن ها از نظر پیمایش و تعداد است. سهم موتورسیکلتها در انتشار هیدروکربن های نسوخته نیز به اندازه سهمشان از نظر پیمایش و تعداد است. همچنین، سهم تاکسیها در انتشار هیدروکربن های نسوخته و مونوکسید کربن نیز بسیار بیشتر زا سهم آنها از نظر پیمایش و تعداد است. بنابراین نتیجه گرفته شد که در سیاست گذاری برای بهبود کیفیت هوای تهران، سیاست گذاری برای بهبود عملکرد انتشاری موتورسیکلت ها و تاکسیها راحت تر و موثرتر است.

Keywords:

موتورسیکلت , توابع انتشار , آلایندگی , تهران