علی عبداله نژاد - دانشجوی PhD مهندسی بهداشت محیط، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد
نگار جعفری - دانشجوی PhD مهندسی بهداشت محیط، مرکز تحقیقات محیط زیست، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
امیر محمدی - دانشجوی PhD مهندسی بهداشت محیط، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد
یعقوب حاجی زاده - استادیار، گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان

مقدمه: در دو ده ه اخیر مطالعات اپیدمیولوژیک در جهان نشان دادند که آلودگی هوای بیرونی باعث شیوع بیماریهایی مانند مشکلات تنفسی و قلبی، کاهش عملکرد ریه، برونشیت مزمن و مرگ می شود . نتایج مطالعات در خصوص اثرات کوتاه مدت و بلند مدت آلاینده ها بصورت موارد بستری، مراجعه به پزشک، تعداد موارد یک بیماری خاص، سالهای از دست رفته زندگی و مرگ بیان می شود. هدف این مطالعه برآورد اثرات بهداشتی و مرگ زودرس ناشی از PM2.5 درشهر اصفهان در سال 92 بوده است.مواد و روش ها: این مطالعه از نوع توصیفی اکولوژیکی است. برای ارزیابی اثرات بهداشتی PM2.5 در این مطالعه از نرم افزار Air Q2.2.3 که توسط سازمان بهداشت جهانی (WHO) جهت بر آورد و تخمین اثرات بهداشتی آلاینده های هوا روی سلامتی جمعیت به کار می رود استفاده گردید.یافته ها: نتایج نشان دادند که بیشترین و کمترین غلظت PM2.5 به ترتیب به ایستگاه های استانداری و خواجو مربوط است. و همچنین غلظت متوسط سالیانه، متوسط زمستان، متوسط تابستان و صدک PM2.5 98 در شهر اصفهان به ترتیب برابر با 76/64 ، 81/93 ، 71/37 و 204/3 μg/m3 بوده است. و تعداد موارد مرگ منتسب به PM2.5 با بروز پایه 683/5 نفر در 105 نفر و با خطر نسبی 1/011، 1/015 و 1/019 به ترتیب 978، 733 و 1213 نفر بوده است.نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد مرگ زودرس کل منتسب به PM2.5 در شهر اصفهان بر اساس تحلیل نرم افزار AirQ قابل توجه می باشد. و میانگین غلظت PM2.5 در فصل سرما به دلیل وجود اینورژن حرارتی ، افزایش استفاده از سوخت های فسیلی برای گرمایش منازل و سوخت وسایط نقلیه و ترافیک بالا بیشتر از میانگین غلظت آن در فصل گرما است.

آلودگی هوا، مرگ ومیر، PM2.5، نرم افزار AirQ