تاثیر زیرگذر عابر پیاده در ایمنی ترافیک و توسعه پایدار (مطالعه موردی: زیرگذر عابر پیاده شهیدلشگری(مترو آزادی) شهر تهران)

ایمنی به عنوان مهمترین اصل در ترافیک و بویژه ایمنی عابران پیاده به دلیل آسیب پذیر بودن عابران در تصادفات مورد تاکید می باشد، لذا ایجاد شرایط ایمن برای تردد عابران بخصوص درگذرگاه های عرضی همواره مورد بررسی قرارگرفته است و برای این امر دوراهکار آرام سازی جریان ترافیک و کاهش مواجهه عابرین با ترافیک مطرح است که راهکار اول باعث ایجاد ترافیک در معابر پرتردد می شود،از اقدامات راهکار دوم می توان به احداث گذرگاه های عرضی غیر همسطح مانند زیرگذر و پل عابرپیاده اشاره نمود، پل های عابر پیاده به دلیل ایجاد منظر نامطلوب شهری و ارجحیت های دیگر زیرگذرعابر پیاده نسبت به پل ها، احداث زیرگذر معقول تر می باشد و حال در این پژوهش راهکار انتخاب گذرگاه مناسب و اصول طراحی و ساخت گذر گاه عابر پیاده موفق،کاربردی و ایمن مورد بررسی قرار گرفته است. روش تحقیق به صورت مطالعات قبل و بعد انجام شده به طوری که پرسش نامه هایی قبل و بعد از احداث زیرگذر توسط ذینفعان پر شده و همچنین مصاحباتی انجام و نتایج بصورت کمی و کیفی تحلیل شده، همچنین رفتار عابران در شرایط مختلف مورد بررسی قرار گرفته که می توان نتیجه گرفت با رعایت اصول طراحی مناسب و مکان یابی مناسب زیرگذر، ایجاد شرایط ایمن ،راحت و ایجاد جاذبه هایی همچون برپایی نمایشگاه و غرفه، دیوارهای تبلیغاتی و یا معماری های زیبا در زیرگذر،عابران ترجیح می دهند از زیرگذرها استفاده نمایند که خود باعث افزایش ایمنی عابران، کاهش تصادفات، کاهش ترافیک و کاهش مصرف سوخت می گردد که نتیجه آن همسو شدن با سه اصل مهم توسعه پایدار یعنی توسعه اجتماعی، توسعه اقتصادی و توسعه زیست محیطی می باشد که هدف اصلی پژوهش است.

Keywords:

زیرگذرعابر پیاده , توسعه پایدار , ایمنی