بررسی الگوهای طراحی پارک شهر با رویکرد اجتماع پذیری جوانان و تکیه بر فضاهای جمعی پایدار

بر طبق جدیدترین آمارهای موجود در سال 1٬394 از اطلاعات جمعیتی حدود 26/3 در صد از جمعیت کشور ما را جوانان تشکیل می دهند، جمعیت جوانان در کشور ما نیز ترمیم کننده این واقعیت است که در امتداد رشد نوجوانی که سر به دوران جوانی پا می گذارد نیاز به حس صمیمیت، احساس دوستی برداشتن رابطه عاطفی برای فرد در او پررنگ تر می شود. این تغییرات نیازها، جوانان را وادار می سازد تا محیط فیزیکی را به گونه ای متفاوت از سایر گروه های سنی در کرده و پاسخ های متفاوتی بدهند. افراد در سنین جوانی به سبب شرایط و ویژگی هایی که این دوران وجود دارد نیازمندی های پیدا می کنند که ارضا و تامینی نیازها از اهمیت واحدی برخوردار است. تامین این نیازها در سلامت فردی و اجتماعی جوان تاثیر مهمی دارد از این رو تامین شرایط برای فراهم نمودن امکانات لازم برای نیازها مورد تاکید روان شناسان و متخصصان است. در این مقاله سعی شده است که با کشف اصول و ضوابط استفاده شده در طراحی پارک ها به بررسی و شناسایی الگوهای طراحی پارک شهر هم، اصول معماری پایدار پرداخت شود که با رعایت آن ها گامی در جهت حفظ کیفیت اجتماع پذیری جوانان در پارک ها در زمان حال و آینده، تجمع های آنان پرداخت شود. و در طراحی های پایدار و غیره پایدار از این ضوابط حداکثر استفاده به عمل آورده شود. لذا مشخصه اصلی در این مقاله این است که نکات مهم و معیارهای ضروری در اصول طراحی فضاهای پارک ها بررسی شود و در شناسایی ضوابط حاکم و طراحی فضاهای مربوط مورد استفاده قرار گیرد. روش تحقیق به صورت کیتی - تفسیری بود و بر پایه مطالعات کتابخانه ای و میدانی است. نتایج تحقیق نشان می دهد که رعایت موارد مشخص و مورد بررسی: (ابتدا ایمنی و امنیت مکان، کیفیت مبلمان، دسترسی ها، میزان نور طبیعی و مصنوعی، جانمایی مناسب فضاهای پارک، میزان سرزندگی و چشم اندازی، طراحی مدرن فضاها، نورپردازی ها، آبنماها، تفکیک فضاهای جنبه ای، خصوصی، آموزشی، ورزشی و ....) باعث طراحی و ایجاد فضاهایی دنج و آکنده از آرامش، امنیت، رفاه و مرتبط با رفع نیازهای روسی و روانی جوانان می شود و با کلیدی که محیط زیست شهری، تاسیسات فضای سبز، فرهنگ، آداب و رسوم مردم هماهنگی کامل را دارد.

Keywords:

معماری پایدار , فضاهای جدید , معیارهای طراحی پارک , فضای سبز , محیط های پاسخده , جوانان