رضا خیرآبادی - گروه زبان،ایران
جواد نبی زاده مقدم - گروه زبان انگلیسی، واحد تربت حیدریه، دانشگاه آزاد اسلامی، تربت حیدریه، ایران

در این مقاله، نویسندگان، یکی از گویشهای رایج گنابادی را که در یکی از بخش های باستانی آن به نام نوقاب در جنوب خراسان رضوی به آن سخن می گویند و در حال نابودی است از لحاظ واج آرایی و ساخت هجایی بررسی کرده اند. این پژوهش از نوع میدانی است. داده ها از خلال ساعت ها گفت و شنود با گویشوران که همه صدابرداری شده اند، استخراج شده است. نخست، واژگان مورد نظر بر اساس الفبای بین المللی، آوانویسی و در مرحله بعد، داده ها بر اساس کتاب های معتبر آواشناسی، تجزیه و تحلیل شدند. تحلیل داده ها به شناسایی واج های گویش و تعیین ساخت هجایی آن منجر شد. اینگویش دارای 23 همخوان، 1 نیم واکه، 6 واکه تک آوا و 2 واکه دوآوا ست و ساخت هجایی آن مانند زبان فارسی است. باور بر این است که بررسی و ثبت گویش هایی از این دست، ضمن حفظ آن ها اندوخته ای زبانی برای پژوهش های زبانی فراهم می آورد.

گویش گنابادی ، واج آرایی، ساخت هجایی، واکه، همخوان ، زبان فارسی