فرید احمدی آیین - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی سازه دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج، ایران
اله رضا مرادی گروسی - مربی گروه مهندسی عمران دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج، ایران

انتظار اساسی طراحی، در قاب های خمشی، این است که یک رفتار شکل پذیر، بدون شکست اتصال، حاصل شود. برای رسیدن به این منظور، می توان یکی از دو استراتژی تقویت اتصال و یا تضعیف موضعی مقطع تیر را اتخاذ نمود. در اتصالات با مقطع کاهش یافته تیر (RBS) استراتژی تضعیف موضعی مقطع تیر اتخاذشده است. در این اتصالات، سطح مقطع تیر در بخشی از طول تیر، به منظور ایجاد یک ناحیهی مفصل پلاستیک مورد انتظار، که در دهانه تیر رخ می دهد، در محلی دور از بر ستون، کاهش داده میشود تا در یک ناحیهی از پیش تعیین شده، ظرفیت خمشی تیر با ممان موردنیاز برابر شود. چندین روش برای انجام این کاهش سطح مقطع پیشنهادشده است؛ یکی از این روشها، برداشتن قسمتی از بال های تیر به صورت متقارن حول محور تیر (پروفیل استخوان سگی) میباشد. در این روش، جهت ممانعت از ایجاد تمرکز تنش، که میتواند آغازگر شکست باشد و به منظور ایجاد امکان انتقال یکنواخت نیرو، خطوط کناری مقطع کاهش یافته، باید پرداخت شود. با توجه به نتایج حاصله از این پژوهش مشاهده می شود که سیستم تیر با مقطع کاهش یافته در بارگذاری و باربرداری متوالی شاهد کاهش قدرت استهلاک انرژی تا 3 درصد هستیم.

رفتار چرخ های، اتصال RBS، سختی سکانتی، جذب انرژی.اتصال فولادی