تحلیلی بر نقش حمل و نقل در توسعه اقتصاد سبز و توسعه پایدار شهری (مطالعه موردی: کلانشهر تبریز)

امروزه با مطرح شدن اقتصاد سبز و جلب توجهات جهانی به سوی آن، توجه ویژه به بخش حمل و نقل بعنوان یکی از زمینه های اصلی این اقتصاد و بعنوان مهمترین آلاینده زیست محیطی و به عنوان مسیله ای کلیدی در تدوین وتوسعه سیاست های مرتبط با شکل گیری مفهوم شهر پایدار ضروری می باشد. اقتصاد سبز پارادایم جدید توسعه اقتصادی با رویکرد همگام سازی دنیای امروز اقتصادی با محیط زیست به منظور استفاده بهینه از سرمایه های طبیعی و بهره وری از منابع اقتصادی موجود جهان می باشد که در سال های اخیر بسیار مورد توجه سازمان ملل، کشورهای توسعه یافته و تا حدودی کشورهای در حال توسعه بوده است. هر چند تعریف واحد و مورد توافقی در مورد اقتصاد سبز وجود ندارد اما آن را مدل توسعه اقتصادی بر پایه توسعه پایدار و دانش اقتصاد محیط زیست می توان دانست که علاوه بر کاهش خطرات زیست محیطی در پی بهبود سلامتی انسان ها و ایجاد برابری اجتماعی نیز می باشد. شهرها و مناطق شهری با توجه به تمرکز افراد، زیرساخت ها، دانش، منابع و فعالیت های اقتصادی نقش بسزایی در تحقق توسعه پایدار و ریشه کردن فقر در چارچوب اقتصاد سبز می توانند داشته باشند. از آنجایی که بخش حمل و نقل یکی از زمینه های اصلی توسعه اقتصادی شهرتلقی می شود؛ در مقاله ی حاضر به تبیین جایگاه و نقش حمل و نقل شهری در تحقق اهداف اقتصاد سبز و بررسی استراتژی های موثر در ایجاد سیستم حمل و نقل سبز در کشورهای در حال توسعه و در نهایت به ارایه پیشنهاداتی جهت گسترش حمل و نقل سبز در شرایط شهرهای ایرانی با تاکید بر کلان شهر تبریز پرداخته خواهد شد.

Keywords:

اقتصاد سبز , توسعه پایدار , حمل و نقل سبز , , کلانشهر تبریز