ناصر عسگری
مهدی خیراندیش
مصطفی لطفی
صمد بارانی

عصر کنونی دوران تحولات فراگیر و چشمگیر و آکنده از موقعیتهای مبهم همراه با فرصت و تهدید در عرصه های گوناگون پیش روی مدیران و سازمانهای پیشرو است. مدیریت و فرماندهی اثربخش در چنین شرایطی نیازمند برخورداری از مهارتهای مدیریت ریسک و ترویج فرهنگ ریسک پذیری متناسب با ماهیت و وضعیت سازمان است. این پژوهش بر آن است بر مبنای بیانات مقام معظم رهبری (مدظله العالی) الگویی فهم شناختی از فرهنگ ریسک پذیری و عوامل تسهیل گر ترویج آن در سطح راهبردی ارتش جمهوری اسلامی ایران ارایه کند. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نوع تحقیقات کیفی-استقرایی است. ساخت الگو به روش کیفی و با استفاده از روش نظریه پردازی داده بنیاد غیرساختارمند طی سه مرحله کدگذاری باز، انتخابی و محوری انجام شده است. یافته های پژوهش نشان میدهد فرهنگ ریسک پذیری از چهار بعد اصلی تشکیل شده است: ریسک گرایی، تصمیم گیری پویا، تمرکز انسانی، و انعطاف و پویایی. عوامل تسهیل گر توسعه فرهنگ ریسک پذیری نیز عبارتند از: ارزشهای مکتبی، شایستگی های ریسک، نظام انگیزشی، الگوی روابط سازمانی و الزامات سازمانی. بر این اساس پیشنهادهایی کاربردی برای ترویج فرهنگ ریسک پذیری در جامعه هدف ارایه شده است.

ریسک، فرهنگ ریسک پذیری، گرایش به ریسک، رسمیت گرایی، سبک تصمیم گیری، تمرکز فنی و رفتاری