حسین نعمت الهی - دانشجوی کارشناسی ارشد محیط زیست، دانشکده محیط زیست دانشگاه تهران، تهران، ایران
مریم تویسرکانی - دانشجوی کارشناسی ارشد محیط زیست، دانشکده محیط زیست دانشگاه تهران، تهران، ایران
محمدحسین پوینده پور - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی آب و فاضلاب، پردیس فنی دانشگاه تهران، تهران، ایران
مرتضی ریاضی نژاد - دانشجوی کارشناسی ارشد HSE ، دانشکده محیط زیست دانشگاه تهران، تهران، ایران

یکی از عوامل اصلی که به انتشار گازهای گلخانه ای در محیط زیست کمک می کند، تولید گازهای آلاینده در محل دفنزباله های شهری است. جمع آوری گازهای زیستی (LFG) به طور موثری باعث کاهش انتشار گازهای آلاینده از محل دفنزباله می شود. یک سیستم دقیق جمع آوری LFG می تواند علاوه بر کاهش انتشار گازهای آلاینده باعث ایجاد پتانسیلتولید انرژی نیز گردد. بااین حال، در ایران اجرای چنین سیستم هایی همچنان به صورت توسعه نیافته باقی مانده اند. در موردطراحی و ساخت یک سیستم جمع آوری گاز، لازم است که میزان انتشار و نوع گازهای تولیدی در محل دفن زبالهبه درستی تخمین زده شود. با استفاده از مدل LandGEM، در یک بازه زمانی 20 ساله (2017-2036) میزان انتشار گازهای تولیدی در محل های دفن مناطق روستایی استان اصفهان پیش بینی شده است. با توجه به نتایج به دست آمدهبیشترین میزان انتشار مجدد دفن زباله متعلق به سال 2037 می باشد، یعنی یک سال پس از آخرین سالی که پسماند بهمحل دفن برده می شود. مقدار کل گاز تولیدی، گاز متان، دی اکسید کربن و NMOCs، در سال 2037 به ترتیب 8301،2217، 6084 و 95.31 تن در سال خواهد بود.

بیوگاز، لندفیل، پسماند روستایی، بیومتان، LandGEM