فرآیند بازتوسعه زمینه ای قهوه ای از دیدگاه برنامه ریزان اروپایی و امریکایی

در دهه های اخیر رشد و توسعه شهری روندی شتابزده یافته و این امر بر سیاست های شهرسازی، مسایل اقتصادی -اجتماعی و زیست محیطی و به ویژه بر مدیریت شهری بسیاری از مناطق شهری تاثیرگذاشته است. همراه با رشد نامتوازنشهری، تغییرات اقتصادی و پدیده جهانی شدن منجر به غیر فعال و بلا استفاده ماندن برخی کابریها از جمله معادن،گفته می شوند. زمین های (Brownfield) کارخانه ها، ساختمان ها گردیده اند که در اصطلاح به آنها زمین های قهوه ایقهوه ای اثرات منفی و مخربی ازجمله مشکلات عدیده زیست محیطی بر محیط پیرامون خود می گذارند که به مرور زمانضررهای جبران ناپذیری در شهرها ایجاد می کنند. مدیریت و بازتوسعه اینگونه زمین ها موجب بهبود کیفیت زندگیشهری، ارتقای کیفیت فضایی و کالبدی شهرها، کاهش پراکندگی و عدم توسعه نامتوازن شهرها و در نهایت توسعه پایدارشهری می گردد. در این مقاله با مطالعه تجارب کشورهای پیشرو در زمینه مدیریت و بازتوسعه زمین های قهوه ای،دیدگاه ها و استراتژی های آنها مورد بررسی قرار گرفته و نحوه برخورد و تصمیم گیری دو نهاد فعال و پیشگام اروپایی(گروه کابرنت) و امریکایی (انجمن برنامه ریزی امریکا) در این حوزه ارایه گشته است. در پایان با استفاده از مطالعات ونتایج به دست آمده، استراتژی و رویکردهایی در راستای بازتوسعه و استفاده بهینه از این سایت ها پیشنهاد می گردد.

Keywords:

زمین های قهوه ای , توسعه پایدار شهری , بازتوسعه , گروه کابرنت , انجمن برنامه ریزی امریکا