فرهاد حاجی حیدری - کارشناسی ارشد مهندسی معدن، دانشگاه شهید باهنر کرمان

تحلیل پایداری و طراحی نگهداری سازه های زیرزمینی به علت تغییر در نوع سنگ و خاک، تغییرات زمین شناسی، شرایطتنش های منطقه، مراحل حفاری و ایجاد یک فضای زیرزمینی از یک محل به محل دیگر متفاوت و پیچیده میباشد.بنابراین باید روشهای مختلفی برای پایداری یک سازه زیرزمینی در نظر گرفته شود. در تحقیق حاضر، به منظور تحلیلپایداری از روشهای تجربی و نرم افزار عددی UNWEDGE استفاده گردید. در روشهای تجربی از روش ژیومکانیکی بنیاویسکی (RMR) و روش یارتون (Q) برای طبقهبندی توده سنگهای مسیر تونل استفاده شد. 2/9 سانتی متر مقدار جابجایی مجاز است که طبق روابط ساکورایی در مقطع موردبررسی به دست آمد. مطابق روش RMR، تمامی قسمت های این تونل در ناحیه collapse قرار دارد. براساس نتایج حاصل از نرم افزار UNWEDGE نیز، هفت گوه دارای پتانسیل لغزش و سقوط میباشند که اکثر آنها فاکتور ایمنی کمتر از یک دارند.

تونل نمکلان، تحلیل پایداری، روش های تجربی، NATM