سیدحمیدرضا هاشمیان - کارشناسی ارشد مشاوره خانواده، آموزگار آموزش و پرورش

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر بازی بر علایم اختلال توجه کودکان 6-7 ساله شهر گناباد انجام گرفته است. روش پزوهش نیمه آزمایشی و نمونه گیری به روش تصادفی ساده بود. به منظور انجام این پژوهش بر اساس مقیاس کانرس و مصاحبه بالینی 40 کودک مبتلا به اختلال کوتاهی دامنه توجه از میان جامعه کودکان 6-7 ساله شهر گناباد انتخاب و به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. (هر گروه 20 نفر). گروه آزمایش در 24 جلسه بازی درمانی شرکت کردند. پس آزمون و آزمون پی گیری از هر دو گروه انجام و در پایان اطلاعات با استفاده از آزمون اندازه گیری مکرر، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج بدست آمده از این مطالعه نشان داد که 10 جلسه بازی درمانی کاهش معناداری در میزان اختلال توجه، بیش فعالی، تکانشگری و افزایش معناداری در میزان توجه دیداری و شنیداری کودکان دارد.

بازی، اختلال توجه، بیش فعالی