مدیا حکیمی - کارشناسی ارشد رشته جغرافیا و برنامه ریزی شهری از دانشگاه خوارزمی تهران

در پی مطرح شدن رویکرد توسعه پایدار بحران های اجتماعی، اقتصادی، کالبدی و به ویژه زیست محیطی بیش از هرزمان دیگری مورد توجه قرار داد. رشد جمعیت به علاوه معضلات اجتماعی و اقتصادی، صدمات زیست محیطی جبرانناپذیری را به دنبال داشت. بنابراین، برنامه ریزان شهری در جهت دستیابی به توسعه پایدار اقدام به طراحی و اجرایطرح هایی همگام با محیط زیست نمودند که ایده بوم شهر نمونه ای از آن است. منطقه یک تهران به عنوان نخست شهرکشور ایران علیرغم دارا بودن پتانسیل های اکولوژیک در جهت تبدیل به یک بوم شهر با چالش های بسیاری روبروست.شاید بتوان گفت این بحران ها در نتیجه عدم شناخت کافی از پتانسیل های منطقه در جهت تحقق بوم شهر است. هدفاصلی این پژوهش شناسایی پتانسیل های باالقوه اکولوژیکی موجود در منطقه یک کلانشهر تهران در جهت دستیابی بهایده بوم شهر می باشد. روش تحقیق پژوهش حاضر از نوع توصیفی تحلیلی و نوع هدف کاربردی می باشد که با استفادهاز مدل SAW مطلوبیت در ناحیه بر مبنای شاخصهای بوم شهر برآورد و با تکیه بر روش فرایند تحلیل سلسله مراتب AHP پتاننسیل های اکولوژیک منطقه را وزن دهی و رتبه بندی خواهیم کرد و در پایان براساس محاسبات انجام رفته نواحی 6، 9 و 4 بهترین نواحی از جهت دارا بودن پتانسیل های اکولوژیک و نواحی 8، 3 و 7 پایین ترین سطح پتانسیل اکولوژیکی را دارند.

پتانسیل اکولوژیک، بوم شهر، توسعه پایدار، منطقه یک تهران