بهینه سازی ساختارکلمپ های کابل خودنگهدار فشارضعیف جهت کاهش تلفات

بیشترین تلفات در سیستم های توزیع ناشی از تلفات خطوط شبکه است. این معضل باعث شده اقدامات بسیاری به منظور کاستن تلفات و اصلاح و بهینه سازی شبکه های توزیع انجام شود. یکی از این متد که امروزه در کشور ما بسیار متداول شده، استفاه از کابل خودنگهدار در دو سطح فشار متوسط و فشار ضعیف به طور موقت و یا دایم است. علیرغم اینکه استفاده از این نوع کابل دارای مزایای بسیاری است، اما تاثیر روشهای غیراستاندارد و نامناسب اتصالات باعث به وجود آمدن نقاط ضعف در شبکه گردیده که این امر منجر به افزایش تلفات، کاهش قابلیت اطمینان سیستم، نوسانات ولتاژ و وقوع خاموشی های ناخواسته و نارضایتی مشترکین می شود. شبکه های فشار ضعیف، اتصالات زیادی دارند که مقاومت هایی را ایجاد می کنند و عبور جریان از این مقاومت ها، باعث تولید تلفات در محل اتصال می گردد. در بسیاری از موارد به علت ساختار غیراستاندارد و نامناسب اتصالات با روند افزایش مقاومت مواجه می شویم که این افزایش میتواند به علت تغییرات حرارتی ، شمیایی، مکانیکی و فیزیکی در محل اتصال حاصل گردد. بنابراین برای حل قسمتی از این معضل به بررسی ساختار کلمپ رابط (انشعابی) که یکی از انواع کلمپ های کابل خودنگهدار شبکه فشار ضعیف است، می پردازیم. این مقاله معایب ساختاری کلمپ های رابط کابل خودنگهدار فشار ضعیف را بررسی میکند. هدف این مقاله بهینه سازی ساختار کلمپ های انشعابی کابل خودنگهدار فشار ضعیف جهت ارایه راهکارهایی ارزنده برای به حداقل رساندن تلفات است.

Keywords:

کلمپ , کابل خودنگهدار , تلفات , شبکه فشارضعیف