ارایه مدل ابعاد موثر بر ارتقای نوآوری بر اساس مدل ساختاری تفسیری

هدف از پژوهش حاضر ارایه مدل ابعاد موثر بر ارتقای نوآوری بر اساس مدل ساختاری تفسیری می باشد. جامعه آماری پژوهش شامل مدیران و معاونان ادارات کل استان ها می باشند. روش تحقیق از نوع کیفی مورد استفاده در این پژوهش از نوع کیفی می باشد. بدین ترتیب که در ابتدا ابعاد مربوط به ارتقای نوآوری در این اداره از سوی نمونه های آماری مشخص و سپس این ابعاد در قالب ماتریس تعاملی اولیه در میان نمونه های آماری در بوته آزمایش قرار داده شد و در نهایت از بین این عوامل با توجه ماتریس تعاملی نهایی و تجزیه و تحلیل میک مک، اقدام به شناسایی متغیرها شد. مهمترین متغیرها (متغیرهای کلیدی) در این تحقیق شامل: فناوری، آموزش و یادگیری، حمایت دولت و نهادهای زیربط از مراکز نوآوری، توانمندی رهبران و کارکنان و وجود بینش و اهداف مشترک بین کارکنان در حوزه نوآوری بودند.

Keywords:

نوآوری , مدل ساختاری تفسیری , مدیران ادارات کل