جهانبخش رحیمی - گروه مدیریت، واحد گچساران، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد گچساران
علی بهمنی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد گچساران
مهدی محمدی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد گچساران

ارزیابی ریسک به عنوان یک ابزار کارآمد مدیریتی در مطالعات محیط زیست و کاهش مخاطرات پروژ ه های صنعتی و عمرانی جهت کسب اطمینان از اجرای مناسب و صحیح یک پروژه می باشد که هدف آن، شناسایی خطرات احتمالی و پیش بینی اثرات آن بر محیط، کارکنان، سازمان و اموال عمومی و خصوصی می باشد. به منظور جلوگیری از خسارت های مالی، جانی و زیست محیطی در خطوط لوله انتقال گاز می توان با استفاده از رویکرد های احتمالی از قبیل رتبه بندی ریسک، ترکیب احتمال های یک رویداد با پیامد نتایج آن و تلاش برای پاسخ گویی به ریسک های شناسایی شده از بروز این حوادث، جلوگیری به عمل آورد. در این مقاله ابتدا سعی شده است یوینیت های مختلف پالایشگاه ها به صورت مختصر معرفی گردند و سپس با استفاده از روش تجزیه و تحلیل علل شکست و آثار خرابی (ماتریسFMEA) با استفاده از نظرات خبرگان این صنعت، ریسک های اساسی و تاثیرگذار بر خطوط انتقال گاز شناسایی شده و اقدامات پیشنهادی برای مقابله با این ریسک ها ارایه گردد. در این مطالعه ریسک های ترکیدگی و نشت گاز به دلیل جوشکاری و طراحی نامناسب، خوردگی و لوله و اتصالات بی کیفیت به عنوان چهار ریسک با عدد اولویت بالا تر از 300 شناسایی شده اند و به عنوان ریسک های اساسی پروژه، اقدامات پیشگیرانه و اساسی برای آنها در نظر گرفته شده است.

خطوط لوله انتقال گاز، پالایشگاه، ارزیابی ریسک و خطرات، ماتریس FMEA، تحلیل پارتویی