زهرا حیدرنیا - مربی، گروه مدیریت دولتی، دانشگاه پیام نور، ایران

سازمان ها برای بقا در محیط پویا و رقابتی عصر حاضر، ناگزیر به ایجاد تحول و سازگاری با محیط هستند و تطابق و سازگاری جز از راه یادگیری میسر نمی شود. سازمانها برای آن که بتوانند در چنین فضایی به بقاء خود ادامه دهند، رقابت کنند و رشد نمایند، نیاز دارند که بیش از گذشته ظرفیت یادگیری خود را ارتقاء دهند. یادگیری به عنوان یکی از پایه های استقرار مدیریت دانش و یکی از ابزارهای کسب مزیت رقابتی برای سازمان های کنونی می باشد. از این رو پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین یادگیری سازمانی با مدیریت دانش در شهرداری استان خراسان رضوی انجام شده است. این پژوهش به لحاظ هدف، کاربردی و از نظر روش توصیفی –همبستگی و از نظر چگونگی گردآوری داده ها پیمایشی است. جامعه آماری شامل کلیه کارکنان شهرداری استان خراسان رضوی است که به صورت تصادفی 100 نفر از کارکنان به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه مدیریت دانش و یادگیری سازمانی نیفه بود. تجزیه و تحلیل داده ها در دو سطح آمار توصیفی و آمار استنباطی با استفاده از نرم افزار spss صورت گرفت. نتایج به دست آمده از آزمون فرضیه ها بیانگر این واقعیت است که بین یادگیری سازمانی و مولفه های آن (چشم انداز مشترک، فرهنگ سازمانی، کار و یادگیری تیمی، اشتراک دانش، تفکر سیستمی، رهبری مشارکتی و توسعه شایستگیهای کارکنان) با مدیریت دانش در شهرداری استان خراسان رضوی رابطه مثبت و معنی دار وجود دارد.

یادگیری، یادگیری سازمانی، یادگیری تیمی، تفکر سیستمی، مدیریت دانش