نگار ارمغان - استادیار، پژوهشکده مطالعات فناوریهای نوین، سازمان پژوهش های علمی و صنعتی ایران

هدف از این پژوهش تحلیلی بر توسعه و ترویج رویکردهای مرتبط با انتقال دانش است. این پژوهش، به شیوه بررسی، ایجاد و ساختاردهی دانش ضمنی و تجارب افراد با هدف افزایش یادگیری سازمانی، با بهره گیری از مدل SECI می پردازد. با استفاده از این مدل مراحل مختلف انتقال دانش، اجتماعی سازی، بیرونی سازی، ترکیب و درونی سازی دانش ضمنی افراد با تاکید بر یادگیری سازمانی مورد مطالعه و تحلیل قرار می گیرند. همچنین شیوه انتقال دانش و ایجاد بستر توسعه دانش با استفاده از مفهوم Ba توصیف می گردد. در این تحقیق، با تاکید بر مدل فوق، نحوه تعاملات بین افراد در حل مسایل و عوامل موثر بر عدم انتقال دانش و موانع آن مورد تحلیل و واکاوی قرار می گیرند. بکارگیری موثر این مدل و ساختاردهی دانش بر اساس آن باعث انتقال موثر دانش افراد و بهبود یادگیری در سازمان مطالعه شده است. فرایند یادگیری اجتماعی و فرایند یادگیری سیستمیک به عنوان عوامل اصلی در تحقق یادگیری در این مطالعه پیشنهاد شده اند.

یادگیری سازمانی، مدل SECI، دانش ضمنی، سازمان یادگیرنده، مفهوم Ba، انتقال دانش