نقش مولفه های احساس پیوستگی در پیش بینی رضایت از زندگی دانش آموزان

هدف اصلی این تحقیق شناخت و بررسی نقش مولفه های احساس پیوستگی در پیش بینی رضایت از زندگی دانش آموزان می باشد. جامعه آماری تحقیق، کلیه دانش آموزان دختر مقطع متوسطه شهر کرمان که تعداد آن ها 3٬750 نفر بود که با استفاده از فرمول حجم نمونه کوکران تعداد 356 نفر از آنان به روش خوشه ای چند مرحله ای به عنوان نمونه آماری انتخاب شده اند. روش پژوهش پیمایش از نوع هم بستگی می باشد. افسار اسب سپیدی شامل دو پرسش نامه احساس پیوستگی آنتونوسکی (2012)و رضایت از زندگی هیوبنر (2010)بود که برای سنجش روایی آن ها از روش روایی محتوایی استفاده شده و در قسمت پایانی آن ضریب قاره های کرونباخ برای پرسش نامه احساس پیوستگی برابر با 0.79 و برای پرسش نامه رضایت و زندگی برابر با 0.92 می باشد. برای تجزیه و تحلیل داده ها ابتدا با استفاده از آزمون کلموگروف - اسمیرنف به بررسی نرمال بودن داده های تحقیق پرداخته شده و پس از آن با استفاده از ضریب هم بستگی پیرسون و همچنین ضریب رگرسیون به بررسی فرضیه های تحقیق پرداخته شده است. نتایج تحقیق نشان داد که رضایت و زندگی دانش آموزان در حد 85/47 و احساس پیوستگی آن ها هم 78/12بوده است. همچنین مولفه های احساس پیوستگی (درک پذیر، احساس معنا که در توانایی مدیریت) هم زمان 13% توانایی پیش بینی و رضایت زندگی دانش آموزان را داشت که مولفه توانایی مدیریت با شش در صد بهترین پیش بینی کننده رضایت زندگی در دانش آموزان می باشد.

Keywords:

احساس پیوستگی , درک پذیری , احساس معنا , توانایی مدیریت , رضایت و زندگی