مهناز نوروزی - استادیار گروه زبان و ادبیات روسی - دانشگاه علامه طباطبایی - تهران

در قرن بیستم (ادبیات روستا) به منزله یک جریان ادبی، در ادبیات معاصر ایران و روسیه پدید آمد. در نتیجه آثار متعددی در هر دو کشور با مضامین مختلف با مرکزیت روستا و زندگی روستایی پدید آمدند. در این میان یکی از ویژگی های بارز ادبیات روستا ترسیم شخصیت های زن متفاوت و تاثیرگذار بوده است. هدف از این پژوهش، بررسی تطبیقی سیمای زنان روستایی در داستان های محمود دولت آبادی و والنتین راسپوتین به عنوان دو نماینده برجسته ادبیات روستا و به روش تحلیلی - توصیفی است. زمانی که در آثار دولت آبادی بسیار درخشان توصیف شده اند، جزء جدایی ناپذیر آثار راسپوتین نیز به شمار می رود. هر دو از نویسندگان سبک ریالیسم و متاثر از زمانه معاصر خود بوده اند. فضای داستان های این دو نویسنده و مضامینی که بدان پرداخته اند قرابت زیادی با یکدیگر دارند. از این رو بررسی دیدگاه ایشان درباره زنان و چگونگی به تصویر کشیدن قهرمانان زن روستایی در آثار آن ها منطقی به نظر می رسد. راسپوتین در مقایسه با دولت آبادی، بسیار عمیق تر و از نظر روان شناسان زن را به تصویر می کشد نوبت تعداد شخصیت های زن در آثار راسپوتین بیشتر است و آن ها در رواقع مظهر سرزمین روسیه و زندگی روسی هستند. زنان پاک و ساده روستایی در آثار هر دو نویسنده، مظهر تنهایی دوستی و عشق بی نهایت و خالصانه به کار و خانواده هستند. زنانی که سرشار از حس فداکاری بی پایان و قدرتی بی اندازه اند.

ادبیات روستا، محمود دولت آبادی ، والنتین راسپوتین، زنان روستایی