زهره رضایی استخروییه - دانشجوی کارشناسی ارشد، حقوق جزا و جرم شناسی

خشونت جنسی نسبت به کودکان در عصر حاضر یکی از مسایل نگران کننده ای است که سبب شده مسیولین و مردم به دنبال یافتن راهکاری جهت پیشگیری از گسترش این پدیده ناهنجار اجتماعی باشند. در این میان گروهی استفاده از دستاوردهای تمدن غرب را کلید حل مشکل می دانند و گروهی دیگر معتقدند باید به دنبال الگوی بومی متناسب و سازگار بافرهنگ، عقاید و ارزش های جامعه ایرانی – اسلامی خود باشیم. این نوشتار با روش توصیفی - تحلیلی و با استفاده از ابزار مطالعات کتابخانه ای به بررسی تعاریف ارایه شده از خشونت جنسی نسبت به کودکان و ذکر مصادیق آن از جمله، تجاوز به عنف، خشونت جنسی کودکان علیه همسالان، ازدواج در سنین پایین، عقیم کردن، قرار دادن کودکان در معرض اطلاعت جنسی و آثار و علایم آن پرداخته است. همچنین نقش عوامل مختلف مانند رسانه، خانواده، گروه همسالان و مدرسه را در شکل گیری و گسترش این پدیده اجتماعی ناشایست موردنقد و بررسی قرار داده است. و علاوه بر آن در این پژوهش بیان شده است که راهکارهای تربیت محور، امروزه تحت عنوان پیشگیری رشدمدار، یکی از جدیدترین یافته های جرم شناسان جهت واکنش علیه پدیده بزهکاری محسوب می شود. درنهایت از طریق مقایسه سیستم تربیتی اسلام درزمینه مسایل جنسی با رهیافت های تمدن غرب این نتیجه حاصل شد که دین اسلام به عنوان یک دین آسمانی جامع و کامل، متناسب باهدفی که برای خلقت انسان در نظر دارد از همان کودکی در کنار سایر برنامه هایی که برای زندگی انسان ارایه می دهد، دارای برنامه ای سیستماتیک و جامع برای تربیت جنسی کودک و همسو با آن ارایه راهکارهایی جهت پیشگیری از خشونت جنسی نسبت به کودکان است.بدیهی است که مسیله پیشگیری از خشونت جنسی نسبت به کودکان موضوعی نیست که بتوان به صورت دفعی و در زمان کوتاه آن را ریشه کن کرد بلکه حل این معضل همانند سایر مسایل و معضلات اجتماعی نیازمند عزم جدی و هماهنگی همه جانبه خانواده ها، نهادهای مختلف اجتماعی، مدارس، رسانه های جمعی و دولت است.

خشونت جنسی، کودکان، پیشگیری از خشونت، تعالیم اسلام