منور زین الدینی نیا - کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی
مرضیه گنجوی - کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی پرخاشگری بر اساس طرحواره های ناسازگار اولیه انجام گرفت. روش تحقیق در پژوهش همبستگی بود. جامعه آماری تحقیق را مردان 18 تا 40 ساله شهر کرمان تشکیل دادند. نمونه ای 140 نفری بصورت در دسترس انتخاب گردیدند و به مقیاس طرحواره های ناسازگار اولیه یانگ (2005) و مقیاس پرخاشگری باس-پری (1992) پاسخ دادند. برای تجزیه و تحلیل داده ها و آزمون فرضیه ها از تحلیل رگرسیون چند متغیره استفاده گردید. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد ابعاد 5 گانه طرحواره ناسازگار پیش بینی کننده معنی داری برای پرخاشگری کلی هستند. بگونه ای که ابعاد طرحواره های ناسازگار %15 از واریانس پرخاشگری را پیش بینی کردند. همچنین نتایج نشان دادند ابعاد طرحواره های ناسازگار پیش بینی کننده ابعاد پرخاشگری (کلامی، بدنی، خصومت و خشم) هستند. بر اساس نتایج بدست آمده بیشترین میزان پیش بینی مر بوط به بعد خشم با %12 پیش بینی و کمترین میزان پیش بینی مربوط به بعد پرخاشگری بدنی با %7 پیش بینی بود.

طرحواره ناسازگاری. خصومت. خشم. پرخاشگری